BÖLÜM 6
Bu bölümde Don Juan Castenadayı Genaro’nun yanına götürür. Uzun bir yolculuktan sonra oraya ulaşırlar. Genaro çok ilginç ve eğlenceli bir adamdır. (bana göre yaniJ) İki gün boyunca iyi vakit geçirir Castenada… Bir takım otlar toplama görevi verilmiştir ona…
“Otları koparmadan önce konuş onlarla” der Don Juan. “Bir otu görmek için konuşmalısın onlarla. Teker teker tanışmalısın. Ancak o zaman anlatabilir bir bitki ona ilişkin öğrenmek istediğin şeyi.”
Ama bu Castenadaya biraz aptalca geldiğinden (yani bitki toplarken konuşursa kendini aptal hissettiğinden) tabiî ki toplarken konuşma işini pek uygulamazJ
Don Juan Genaro’dan bazı bitkilerle ilgili bilgi vermesini ister Castenadaya.
Castenada yine not tutmaktadır. Bu Genaro’yu güldürür. Hatta öyle ki konuşmanın akışı bozulmasın diye not tutmaktan bir süre vazgeçer Castenada.
Don Juan bir büyücünün edimlerini boşu boşuna yapmadığını her an ölümle burun buruna yaşamak zorunda olduğunu vurgular ve Genaro’ya bir gece ölüm ışıklarının nasıl da Castenada’yı izlediği anlatır. Genaro yerlerde yuvarlanarak güler bunaJ Castenada azcık bozulur yaJ Don Juan arkadaşının böyle kahkahalar koyuvermeye pek düşkün olduğunu söyler. O an Genaro’ya bakar yine… Hala gülmektedir. Ama öylesine ilginç bir şekilde durmaktadır ki Castenada buna çok şaşırır. Genaro kafasının üzerinde üstelik çok da rahat bir şekilde duruyordur ve hala gülüyordur. Gövdesel mekanik açısından olanaksız gibi görünen bu duruş Castenadayı çok etkiler.
Bu kahkahalar bittiğinde Don Juan kaldığı yerden devam eder. Castenadayı azarlar bitkileri incittiği için. Öldürdüğü bitkilerin belki de onu öldürmüş olacağını er ya da geç onu hasta edeceğini söyler Castenadaya. Ölümü düşünmezse yaşamının tam bir kargaşaya dönüşeceğini söyler.
“Ölümüyle yaşamından başka nesi var ki insanın” der.
Castenada yine not almaya başlar ve yine Genaro bir sürü şey yapar. Gülmekten yerlere yıkılır. Castenada sıkılmıştır biraz bundan hatta belki de kızmıştır belkiJ Don Juan açıklarcasına Genaro’nun yazı yazılmasından pek hoşlanmadığını söyler. Bunun üzerine yine bırakır yazmayı ama Genaro bi sakıncası olmadığını söyleyince yine eline alır. Fakat haraketlerine ve gülmelerine devam etmektedir.
Don Juan gülmesini sürdürerek Castenadayı birazcık aydınlatır neysekiJ Not tutma yoluyla büyücü olmaya çalışmasının Genaroya tuhaf geldiğini, onun bu hareketini insanın kafasının üstünde durması denli anlamış olduğundan gülünç olsun diye öyle yaptığını anlatır. “Sana tuhaf gelmiyordur ama baş üstünde durma haraketini yalnız Genaro yapabilir. Yaza yaza büyücülük öğrenmeyi de ancak sen düşünebilirdin.” DerJ
Bu eğlenceli hengame geçtikten sonra sanırım ertesi gün Genaro büyücülükten bahseder. Usta büyücülerin kendilerini kartala dönüştürebildiklerini söyler. Kara büyücüler ise daha çok baykuşları tercih ederler. Lirik büyücüler yani büyücülüğü sanat uğraşı haline getirenlerse kargayı yeğlemektedirler. (Don Juan gibi)
Öte dünyadan konu açılır. Genaro usta bir büyücünün çömezini yanında götürebileceğini hatta öte dünyanın on katını bile aşırtabileceğini söyler. Eğer bu usta kartal olursaymış, en alttaki kattan başlayarak bütün dünyaları bir bir geçer ve doruğa ulaşırmış. Kara büyücülerle lirik büyücüler yalnızca üç katı aşabilirlermiş.
Bu konuşmaların ardından yola koyulurlar. Genaro’nun çömezleri olan Nestor ve Pablito da onlara katılır. Neredeyse 50 metre yükseklikten akan bir çağlayanın yanına gelirler. Genaro bir takım hazırlıklar yapar ve çağlayana doğru yürür. Don Juan; Castenada ve diğerleri otururlar ve Genaroyu izlemeye başlarlar. Genaro tırmanmaya başlar yukarı doğru. Birkaç kez sendeler gibi olur, sanki dengesini yitirmiş gibidir. Castenada onun belli bir yaşı geçtiği için öyle olduğunu düşünür. Kayalara tırmanmaya başladığında iyice telaşlanır hatta “Ne yapıyor” diye sormaktan geri duramaz. Don Juan “Tırmanıyor işte “der sadece. Don Juan dikkatle izler Genaroyu. Nestor ve Pablito da aynını yapar. Castenada da izlemeye devam eder. Genaro yine kaymıştır. Yüreği ağzına gelir Castenadanın. Genaro’nun her kaydığında dönüp baktığını fark eder onlara… Bu süreç çağlayanın tepesine tırmanması bitene kadar devam eder. En sonunda tepeye çıkmıştır. Ve Castenada onun yukarıya tırmanmasının anlamını düşünürken daha, Genaro’nun kendini çağlayanın sularına attığını görür. Şaşkınlık içerisindedir. Düş gibi bir atlayıştır bu. Şaşkınlığı yatışınca Genaro’nun çağlayanın kıyısında bulunan bir kayaya inmiş olduğunu görür. Bir süre tüner gibi durur orda. Sular hızla akmaktadır. Nereye tutunduğunu göremez Castenada. Bir süre öyle tüner gibi durduktan sonra bir başka kayaya zıplar. En az on dakika kadar hiç kımıldamadan bu kayanın üzerinde kalır. Bu Castenadayı titretir. İçinden yerinden kalkıp yürümek gelir. Don Juan kımıldamamasını buyurur. Bu esnada Genaro bir daha zıplar ve bütün çağlayanı enlemesine geçerek diğer yakaya dört ayağının üstünde düşer. Bir süre öyle kaldıktan sonra ayağa kalkar ve bir zaman onları izler. Heykel gibi durmaktadır. Ve bir anda parende atarak sol yana doğru zıplar ve bir kayanın ardında kaybolur. Bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaya başlamıştır o anda. Don Juan ve diğerleri toparlanıp kalkarlar. Castenada heyecan ve şaşkınlık içerisindedir. Genaroyu bu hareketlerinden dolayı kutlamak istemektedir ama Genaro ortalarda görünmemektedir. Don Juan’a sorar nerde olduğunu ama yanıt alamaz. Don Juan, Pablito ve Nestoru bırakmaları gerektiğini daha yola koyulacaklarını söyler. Ama Genaroyla vedalaşmadım henüz der Castenada..
“O seninle vedalaştı. Selam bile söyledi. Seni çok beğenmiş.” Der Don Juan.
“Dönmesini bekleyemez miyiz?”
“Hayır. Bırak artık onu. Nereye gittiyse gitti. Belki kartal olmuştur belki de ölmüş bile olabilir. Artık fark etmez.”
Yaklaşık 5 gün kadar sonra Castenada ve Don Juan otururlarken, Genaronun nasıl bir ders verdiğini sormak ister Castenada… Dersin ne olduğunu anlamak için yanıp tutuşmaktadır. Bunu gören Don Juan şöyle der:
“Boşuna harcama zamanını. Onun verdiği ders görebilenler içindir. Pablitoyla Nestor çok iyi görememelerine karşın gene de çaktılar bunu. Ama sen bakmak için gittin oraya. Genaro’ya senin tam bir bakar kör ahmak olduğunu, vereceği dersin gözlerini açabileceğini anlatmıştım ama öyle olmadı. Ama fark etmez. Çok güçtür görmek.”
Eğer Don Juan anlatırsa dersin ne olduğunu belki gerçekte ne gördüğünü anlayabileceğini söyler. Bunun üzerine Don Juan gülerJ
“Görmek konuşulacak bir şey değildir.”
Yine de bir süre sonra anlatmaya başlar. Genaronun bir denge ustası olduğunu söyler. Baş üstünde oturmasının yaptığı haraketlerden sadece biri olduğunu bunu yaparak Castenadaya not tutarak görmenin mümkün olmadığını anlatmak için yaptığını söyler. Görmeye değin yazı yazmak insanın başının üstünde oturması denli acayip ve gereksiz bir işmiş. Genaro Castenadanın görme durumuna yaklaşmış olduğunu fark etmiş ve çağlayan dersini de o yüzden vermiştir. Onun çağlayanı geçebildiği gibi Castenadanın da bunu yapabileceğini yani öbür yakaya geçip görebileceğini anlatmak istemiştir.
(Genaro telcikleri kullanarak bu hareketleri yapmıştır. Daha önce konuşulmuş konuydu bu)