[[‘İçsel sessizlik kumbarasını’ isteyen herkesin uygulama olarak kullanabileceği bir yöntem olduğu fikrindeyim.]]
*(Don Juan;)‘Kendi kendimize konuşmayı durdurmanın yolu, kendi kendimize konuşmayı öğrenirken kullandığımız yöntemin aynısıdır; bize zorlamalarla ve kararlılıkla öğretilmiştir bu, biz de öyle durdurmalıyız onu: zorlamalarla ve kararlılıkla.’
*(La Gorda))“Nagual, ikinci dikkatimizi kapana kıstırmak için yapmamız gereken tek şeyin çalışmak, gene çalışmak olduğunu söylediydi. Biz hepimiz kuru yapraklara sabit baka baka dünyayı durdurduk. Senle Eligio farklısınız. Sen kendin bunu erk bitkileriyle başardın ama Nagual, Eligio’ya hangi yöntemi uygulamıştı, bilmiyorum.
*(Castaneda)“Erk bitkileri yardımcı oldu mu, bana?” diye sordum. “Hiç kuşkusuz,” dedi. “Dünya görüşünü durdurarak, açılmana katkıları oldu. Bu bağlamda erk bitkileri, tonal üzerinde, doğru yürüme biçimiyle aynı etkiyi yapar. İkisi de tonalı malumatla doldurarak içsel söyleşinin durmasını sağlar.”
*(Soledad) “Yüzlerce kilometre yürümeye zorladı beni ve sessiz kalmayı öğretti. Çok hızlı öğrendim. Anlamsız ve nedensiz şeyler de yaptırdı bana.
[[İçsel sessizlik; işte şudur, bunu yapacaksınız, demek çok zordur. Onu anlatmanın en iyi yolu da; onu açığa çıkaran uygulamalarla göstermeye çalışmaktır. Bazen bir işi yapmaktan zevk alırız, kimisi şarkı söylemekten zevk alır, kimisi de adrenalini hissetmek ve heyecanlanmak ister bunların arasında bir şey var ki bu hoşnutluğu yaratanın bizi yoğun bir içsel sessizlik durumuna sokması ve oluşan hazzın hoşumuza gitmesi, diyebilirim. Kimisi yoga yapmaktan zevk alır ve saatlerce yoga yapar, kimisi koşmaktan ve yürümekten zevk alır ve saatlerce koşar…Ya da içsel sessizlik bir uyuşukluk hali veya dalgınlık hali de değildir veya düşüncenin, konuşmanın olmaması da değildir, o anın tetikliliğinde ne varsa onu sürdürmenin bir durumudur belki de…]]
*(9.Kitap 153)
“‘Don Juan, silsilesinin değişmez görüşünü öğretti: içsel sessizlik tutarlı bir baskı ve disiplin yoluyla edinilmeli. Çoğaltılmalı ve biriktirilmeli, yavaş yavaş, azar azar. Başka bir deyişle, insan kendini sessiz olmaya zorlamalı; birkaç saniye için olsa bile. Kişi eğer bunda ısrarlı davranırsa, bu ısrarın bir alışkanlık haline gelip, insandan insana değişen bir süre ile saniyeler ya da dakikalar süresince gerçekleşen bir eşiğe ulaşılabileceği, büyücüler arasında yaygın bir kanıydı, Don Juan’a göre. Örneğin bir kişinin içsel sessizlik eşiği on dakikaysa, bu eşiğe ulaşıldığında içsel sessizlik bir bakıma, istenmeden, kendiliğinden gerçekleşir.
Kendi eşiğimin ne olabileceğini bilmemin mümkün olmadığını ve bunu öğrenmenin tek yolunun da doğrudan deneyim olduğu konusunda önceden uyarılmıştım.’”
[[Buna kumbara dememin sebebi; bazen bir şeyleri biriktirmekten zevk alanlar vardır, beklide yoktur(isteyen istediği gibi uygular veya farklı yöntemlerini açıklar).Eğer biriktirmek hoşunuza gidiyorsa bunu bir yapmamaya dönüştürüp, elle tutulur, gözle görülür bir fiziksel özelliği olmayan içsel sessizliğinizi biriktirebilirsiniz. İsterseniz içsel sessizlik uygulamalarınızı zaman olarak kayıt edebilirsiniz. Bunu uygulamanın tek yolu da her zaman kendimizi zorlamak ve yine zorlamaktır, sessiz kalmaya ısrarla zorlamak…]]
*(12.Kitap 235)
“Eski çağ büyücülerinin en büyük hileleri,” diye Don Juan devam etti, “uçucuların zihnine disiplinle eziyet çektirmekti. Uçucuların zihnini içsel sessizlikle zorladıklarında, yabancı donanımın kaçtığını keşfetmişlerdi; bu da bu manevrayı gerçekleştiren uygulayıcılarda zihnin yabancı kaynaklı olduğuna dair hiç kuşku bırakmamıştı. Yabancı donanım geri gelir, bundan emin olabilirsin ama eskisi kadar güçlü değildir ve öyle bi süreç başlar ki uçucuların zihninin kaçışı rutinleşir, sonunda bi gün de tümüyle kaçıp gider.”