12. Bölüm
Castaneda, bir önceki deneyiminde sudaki yeşil sis ile karşılaşmıştı. Hemen don juan a sorar. “Bu yeşil sis de bekçi gibi, görmek için insanın yenmek zorunda olduğu bir şey midir?”
Don juan, “Evet insan her şeyi yenmelidir” der.
Bunun üzerine castaneda yeşil sisin ve bekçinin nasıl üstesinden geleceği üzerine ipuçları almaya çalışır. Bunun üzerine don juan ısrarla bekçiyi görememiş olduğunu söyler. Sebebi olarak da duygularının işe karışmış olmasıdır. O nu bir canavar gibi görmesi, daha doğrusu bildiği tanıdığı bir şey gibi tanımlaması görmesini engellemiştir. Don juan ın şu cümleleri durumu daha net açıklamaktadır.
“çirkin buldun ya! Boyu şaşırtmıştı seni hani! Bir canavardı yani. Nedir bütün bu şeyler,? Pekala biliyorsun! İşte bekçide hep bildiğin bi şey olarak kaldı ve öyle kaldıkça da sen o nu göremedin. Hep söylüyorum ya; bekçi bir hiç olacak ve gene gözünün önünde kalacaktır. Yineliyorum : o, hiçbir şey olacak ve gene orada duracak…”
Castaneda bu sözleri anlamsız bulur. Bunun üzerine don juan konuşmanın zaten yararı olmadığını “görmeyi öğrenmenin tek yolu görmektir” der.
Bunun üzerine su deneyiminin uğurlu geldiğini, görmeye ramak kaldığını belirterek tekrar su üzerine bir deneyim yaşarlar.
Suyun yeşil bir sise dönüşmesine kadar konsantre bir halde kalır. Bu arada don juan sese kaptırmaması için uyarmaktadır. Çünkü don juan bir takım komutlar vermektedir. Castaneda bunları başta net bir şekilde algılamaktadır. Bir an gözleri kapaması sonucu su yine tablo gibi durağanlaşmıştır. Sonra gazoz gibi köpürmeye ve genleşmeye başlar bu yeşil sis.
Bu arada don juan seslenir castanedaya. Sise geri dönerek o geriye çağırana kadar beklemesini söyler. Tüm dikkatini sise yöneltmesini ama kendisini sise kaptırmamasını söyler. (burada ki dikkat yöneltme ile kaptırmamak arasındaki ayrım nedir? )
Sise tekrar daldıktan sonra, don juan birkaç kez bağırarak castanedanın dikkatini çekerek akan suyun kıyısındaki sığlığa bakmasını ister. Buranın ayrıntılarını gözlemler castaneda. Bunun üzerine don juan tekrar sise dönmesini ama sesini de takip etmesini söyler. Kabarcıkları gördüğü zaman bir tanesine binmesini ve sürüklemesi için kendini serbest bırakmasını söyler castanedaya.
Castaneda biraz uğraştıktan sonra kabarcıklardan birisine tutunmayı başarır. Ve hareket ettiğini algılar. Bunun üzerine don juan birkaç kez sığlığa bak emri verir. Her baktığında değişik şeyler görür castaneda. Beton bir duvar, kaynaşan ivmeyle akan sular görür castaneda.
Don juan sığlığa yatırarak ayıltmaya çalışır. Bu sırada castaneda, kendisinin yeşile dönüştüğünü, yeşil bir ışık saçtığını görür. Ve yeşillenmişim der. Don juan çabuk sudan çıkmasını söyler, kesin bir şekilde.
Ve sudan çıkar.
Bundan sonra don juan “bu kez başından geçenlerin hepsini anlat bana” der. Sıralama değil, sığlığa bak uyarılarında neler gördüğünü sorar. Duvarı anlatır castaneda. Duvarın yönü üzerine tartışırlar. Ayrıntılı bir takım anlatımlardan sonra, don juan “aslında başarılıydın, bugün bir brujonun hareket etmek için suyu nasıl kullandığını öğrenmiş oldun” der. Devam eder, “çok hızlı gidiyordun, yöntemini iyi bilen bir adam denli hızlıydı. Epey zor oluyordu seni izlemem.”
Castaneda başlangıçtan beri neler olup bittiğini öğrenmek ister. Bunun üzerine don juan “Her şeyi başlangıcından öğrenmek istersin hep, başlangıç diye bir şey yoktur ki! Yalnızca, kafandaki bir düşüncedir başlangıç” der.
Suda nereye kadar gittikleri üzerine yapılan konuşmalarda, don juan castanedaya çok uzaklara gittiğini söyler.
Bundan sonra castaneda, ertesi gün anımsadıklarını yazmaya başlar. Bu sırada gördüğü duvarı bulmak için sulama kanalının başladıkları noktadan 4 er kilometre iki tarafa yürür. Fakat duvara rastlayamaz. Akşam yazdıklarını don juan a okumak için uğraşır fakat donjuan o nu oturtarak ciddi bir şekilde konuşmaya başlar.
“artık her şeyin ölüm saçtığını ayrımsamış bulunduğunu umarım. Su da, bekçi denli öldürücüdür. Dikkatli davranmazsan, su seni kapıverir. Dün az kalsın götürüyordu seni. Ama seni kapması için, seni bunu istemen gerektir. Gördün mü neymiş senin sorunun. Kendini bırakmayı istemektesin.”
Don juan bu bilgileri su perisiyle görüştükten sonra aldığını ve suyu görme fırsatını berbat ettiğini söyler. Su perisinin bir güç olduğunu ve karşısında kendisini bırakmaması gerektiğini belirtir, castaneda nerede bıraktığını sorar. Yeşillendiğinde diye cevap alır.
“kendimi bırakmış falan değildim. Çok önemli bir an olduğunu düşünmüştüm bunun. Ve bana olanları anlatmak istemiştim sana.”
* “ sen kimsin ki neyin önemli neyin önemsiz olduğu düşünüyor ve yargılıyorsun? Dokunduğun güçler hakkında bir şey bildiğin yok ki. İşte su kaynağı perisi orda sana yardıma hazır duruyordu, evet, sen işleri berbat edene dek yardım ediyordu sana. Artık bilmem neler gelecek başına. Su kaynağı perisinin gücüne dayanamadın, yenik düştün artık her an seni çarpabilir. Kendini kaptırdın diyorum sana. Kendini bırakmak istiyordun. Buydu yanlış olan şey. Bir savaşçı bile bile ortak olmaz hiç bi şeyle, kendini sakınır bir savaşçı. Eğer bir işe girişmişse, sokmuşsa burnunu bir şeye, şunu iyi bilesin ki ne yaptığının farkındadır o.”
Bu sert çıkışın üstüne castaneda şaşırır ve hatasının farkında olmadığını söyler. Bunun üzerine don juan, kendini bırakma huyundan vazgeçene kadar geri gelmemesini söyler ve sudan uzak durmasını. Bunun üzerine aşağıdaki şu önemli cümleler geçer.
* sürekli olarak kendimi denetim altında tutmam olanaksız.
* Bir savaşçının denetleyemediği hiçbir şey yoktur.
Bunun üzerine castaneda karşı çıkarak kazalardan söz eder. İnsanların kazaları engelleyemediğine dair örnekler sunar. Bunların içinde kamyonla kaza yapan lucası gösterir. Don juanda lucasın, savaşçı gibi yaşamadığını eğer öyle yaşasaydı alkollü araç kullanmayacağını söyler. “yaşam koşulları, ölçüp biçip onlardan yararlanma alıştırmalarıdır bir savaşçıya, Oysa sen yaşamın anlamını bulmaya çalışmaktasın. Ne yapsın yaşamın anlamını bir savaşçı!”
Castaneda hiç kimsenin gündelik yaşamda karşına çıkan olayları önceden göremeyeceğini söylemek ister. Don juan “Onu bunu bilmem ben, Benim bildiğim bir savaşçının boş yere kendisini ortaya koymayacağıdır. Yol ortasında durup marizlenmeyi beklemez o. Ancak böyle davranarak bilinmezden korur kendisini. Sizin kaza dediğiniz şeyler, çoğu kez kolaylıkla kaçınılabilecek şeylerdir. Kendisine çeki düzen vermeden yaşayıp giden ahmaklar başka tabii.”