İxtlan Yolculuğu
Bölüm 1
Çevremizdeki Dünyadan Yinelenegelen Doğrulamalar.
Castaneda bir arkadaşı aracılığı ile Don Juan ile tanıştırıldıktan sonra, Don Juan’a tıbbi bitkiler konusu ile ilgilendiğini, ilgi alanının sanrılandırıcı bir kaktüs olan peyote olduğunu, bu konuda Los Angeles’teki üniversitede derin araştırmalar yaptığını söylüyor. Bu konuda birbirlerine faydaları olabileceğini belirtiyor. Bunu söylerken peyote konusunda bilgisiz olduğu halde bilgiliymiş gibi davranıyor. Bunun üzerine Don Juan Castaneda’ya bir bakış atıyor. İçine işleyen delici bir bakış. Castaneda bu bakış karşısında yalanına devam edemiyor. Görüşme burada sonlanıyor ve Don Juan ona evinde ziyaret edebileceğini söylüyor.
O bakış Castaneda’yı çok etkiliyor. Çünkü başının çaresine bakma konusunda uzmanlaştığını, yıllardır yurdundan uzak yaşadığı için kendini kurtardığını düşünüyor. Ne zaman terslense, güler yüz göstererek, ödün vererek yada tartışarak, öfkelenerek, bir işe yaramadığı takdirde sızlanıp yalvararak paçayı kurtarırmış her zaman. Böyle durumlarda yapabileceği bir şeyler olurmuş her zaman. Ama şimdiye dek hiç kimse Don Juan gibi bu kadar çabuk ve kesin bir biçimde durduramamıştı. Bu sadece bir susturma değildi. Bazen karşısındaki insana saygıdan dolayı bazen tek kelime karşılık veremese bile, düşüncelerinde öfke ve sinirlilik yansırdı. Oysa şimdi bu bakış karşısında, tutarlı düşünemeyecek kadar uyuşmuştu. Bunun üzerine Castaneda Don Juan ile tekrar karşılaşmadan önce 6 ay boyunca peyote bitkisi üzerine çalışıp görüşme için hazırlanır.
Altı ay sonra Don Juan’a gider. Don Juan’a daha önceki tutumunun dolambaçlı olduğunu itiraf eder ama bu sefer bu görüşme için iyi hazırlandığını söyler. Don Juan ise bu görüşme için bir hazırlık yapmasına gerek olmadığını söyler. Castaneda bu sözlerde gizli bir anlam olup olmadığını düşünürken, Don Juan ona bir hikaye anlatır. Bu öyküye göre, kıygın insanlar, kimi sözcükleri kendilerine özgü telaffuz etmekte direnmeleri dışında kıyıcılardan pek farklı degillermiş. Bu kusurları onları ele veriyormuş. Kral tüm önemli geçitleri kapattırarak görevlilerinin gelip geçen herkese belli bir sözcüğü söyletmelerini buyurmuş. Sözcüğü doğru telaffuz edenler geçitten geçiyor, edemeyenler öldürülüyormuş. Bir gün genç bir adam o geçitlerden birinden geçebilmek için anahtar sözcüğü tıpkı kralın istediği biçimde söyleyebilmek için hazırlanmayı aklına koymuş ve tam 6 ay boyunca çalışmış. Sonra büyük sınama günü geldiğinde genç adam sarsılmaz bir güven duygusu ile geçide gitmiş ve görevlinin ona o sözcüğü söyletmesini beklemiş.
Don Juan burada öyküyü keserek Castaneda’nın yüzüne bakar. Suskunluk Castaneda’ya kasıtlı görünür ama renk vermez. Castaneda bu öykünün benzerini dinlediğini düşünür. Bu öykü Almanya’da, kimi sözcüklerin söyleniş şekline bakılarak kimin Yahudi olduğunun anlaşılabilmesi ile ilgili idi. Üstelik öykünün sonunu da biliyordur. Görevli anahtar sözcüğü unutmuş ve yahudiye farklı bir sözcük sormuştur ama Yahudi bu sözcüğü çalışmadığı için yakayı ele verir. Don Juan sanki daha sonra ne oldu diye sormasını beklemektedir. O da sorar.
Ve Don Juan öyküye devam eder.
Genç adam kurnazmış hani der. Görevlinin anahtar sözcüğü unuttuğunu çakıvermiş ve görevli ona daha bir şey demeden 6 ay boyunca o sözcüğe çalıştığını itiraf etmiş.
Don Juan yine durur ve bakar. Castaneda’nın aklı allak bullak olur. Gencin itirafı hesapta olmadığı için öykünün nasıl biteceği konusunda artık fikri yoktur. Ve “eee sonra ne oluyor?” diye merakla sorar. Bunun üzerine Don Juan gülmeye başlar ve elbet genç adamı o anda öldürmüşler der.
Castaneda Don Juan’ın onunla eğlendiğini, bu hikayeyi onun durumuna göre kurguladığını düşünür.
Don Juan’a bitkiler üzerinde bir şeyler öğrenmekte samimi olduğunu anlatır. Don Juan çölde yürümekten büyük bir zevk aldığını söyler. Castaneda, tıbbi otlarla ilgili bilgi vermesi karşılığında ona para ödeyeceğini söyler. Don Juan’da “sen benim zamanıma karşılık, kendi zamanını koy” der. Bitkiler konusunda söylenecek bir şeyin olmadığını, bu nedenle para almasının söz konusu olamayacağını söyler.
Çölde hava kararana dek yürürler ama Don Juan tek bir bitki göstermez. Dinlenmek için bir çalılığın dibine otururlar ve Don Juan “Bitkiler hem canlıdırlar hem de duyguları vardır” der. Tam o sırada ansızın rüzgar çıkar ve etraflarındaki çalılıkları sallar ve çalılıklar hışırdamaya başlar. Don Juan “ Bak işittin mi? Çalılar da rüzgar da söylediklerimi doğruluyor” der.
Castaneda bitkiler konusunda bir şeyler öğrenme arzusunda olduğunu, karşılığında ücret ödeyebileceğini yineler. Don Juan para gerekmez, sana bitkiler konusunda bildiğim ne varsa anlatacağım der ve ekler. “Ola ki, yoktur bitkilere değin öğrenilecek bir şey, yok ki onlara değin söylenebilecek bir söz”. Castaneda Don Juan’ın ne demek istediğini anlamaz ve Don juan üç kez aynı sözü yineler. Tam o sırada alçak uçuş yapan bir askeri jet geçer ve gürültüsü ile yeri göğü inletir. Don Juan elini kulağına yerleştirir ve “İşte dünya da benimle aynı düşüncede” der.
Birlikte bir restauranta giderler, Castaneda bira ısmarlamak ister. Don Juan alkollü hiçbir şey içmediğini söyler. Ama Castaneda arkadaşından Don Juan’ın çoğu zaman küfelik dolaştığını duymuştur. Don Juan gençliğinde çok içtiğini ama bir gün alkolü bırakıverdiğini söyler. Yaşamımızdaki her şeyi istediğimiz zaman şıp diye kesebileceğimizi söyler. Castaneda insan sigarayı ve ickiyi öyle kolayca bırakabilir mi diye sorar. Don Juan Elbette sigara içki bir şey değil, bırakmak istersek bir şey sayılmaz onlar der. Tam o anda kahve ibriğinde kaynayan su coşkulu bir ses ile kaynamaya başlar. Don Juan dinle bak der, kaynayan su da beni onayladı.
Bu toplantı sonunda Castaneda , ertesi hafta sonu yeniden bir araya gelebileceklerini söyler. Yanında teyp ve fotoğraf makinası getirip getiremeyeceğini sorar. Don Juan kesinlikle red eder. Castaneda çalışması için onlara ihtiyacı olduğunu söylediğinde, her şey için zorunlu olan sadece tek şeyin bulunduğunu, bu şeyin de “tin” olduğunu söyler.