Bundan birkaç sene evvel bir Kırgız şamanının dağ evine konuk olmuştuk. Her gün yaptığımız gibi kahvaltı zamanı için baykuşlara, konuşma zamanı için asla tam olarak çözemediğimiz bir takım görünmez güçlere, gülme zamanı içinse sonu gelmez neşeli bahanelere başvurduğumuz bir günün ortasında, şehre inip, gerekli birkaç parça eşyayı temin etmemiz gerekti. Öyle karar verince şıp diye şehre ulaşabileceğimiz bir yerde değildik. Dünya üzerindeki hâkim görüş buydu, yani bize bir araba lazımdı. Arabayla bile 2-3 saat sürerdi yol. Gerçi evde bulunan birkaç kişi bu hâkim görüşe katılmayarak şehre şıp diye gidivermenin ihtimal ve imkan dahilinde olduğunu bilseler de sessiz kalmayı tercih ettiler. Çünkü bir gün önce arabalı bir çift bizi ziyarete gelmişti, adam bizi arabayla şehre götürüp getirmeyi seve seve kabul etmişti. Yani dağ başında şıp diye tedirginlik yaratmaya gerek yoktu.
Her neyse, bu arkadaş direksiyonda, şaman önde onun yanında, ben de arkada şehre doğru yola koyulduk. Şamanla ikimiz ağaçların o gün nelerden bahsettikleri üzerine koyu bir sohbete dalmış bir şekilde etrafı seyrediyorduk. Ben ağaçların bir takım şeyler söylediklerini duyuyor, bir kısmını anlıyor ama ayrıntıları tercüme etmesi için şamanı bekliyordum. Bütün bu süre boyunca direksiyondaki arkadaşın huzursuz hali gözümüzden kaçmamıştı. Arabayı biraz hızlı ve telaşlı kullanıyordu. Ağaçlarla konuşmanın ruhsal hastalık belirtisi sayıldığı bir kültürden geldiğimiz için o ıssız yolda insanın huzursuzlaşması mantıklı olabilirdi.
Aniden ona doğru dönerek bu telaşın sebebini soran şamanla şoförümüz arasında, şimdi hatırladığım kadarıyla, aşağı yukarı şu konuşma geçti:
-Kız arkadaşıma, döndükten sonra onu civarda gezintiye çıkaracağımı söyledim de o yüzden biraz acele ediyorum. Ama tam olarak dinlemesem de ağaçlarla ilgili bir şeyler konuştuğunuzun da farkındayım
-Ağaçlar senin hakkında konuşuyorlar
-Öyle mi? Ne diyorlar peki?
-Diyorlar ki “Geri dönebileceğini ne biliyorsun ki? Belki hiç geri dönemeyeceksin. Belki gittiğin yerde kalmak isteyeceksin. Belki öleceksin. Belki dönsen bile kız arkadaşını bıraktığın yerde bulamayacaksın. O yüzden sakinleşerek şimdi ve buraya gel”