Buraya üye olan bazılarımız bir iki kitabını, bazılarımız hepsini bazılarımız da hepsini bir kaç tur olacak şekilde okumuştur.
Sormak istediğim, Castaneda'nın ve/veya izdeşlerinin kitaplarını okuduktan sonra hayatınızda neler değiştiği. Yani bu kitapları okumadan önceki halinizle okuduktan sonraki haliniz arasında ne farklar oluştu?
Hiçbirşey kısaca. Bu kitapları ilk okuduğum zamanlar bir söz vardı; 'savaşçı olmak insanın yaşamını daha iyi kılmaz...' diye. Bu sözü o zamanlar tam anlamamışım, şimdi birazda olsa anlayabildim. Yinede savaşçı olmayı tercih edeceğim. Gerçekten değişebilmek.. Hiçbirşeyim değişmedi.. Don Juan demişti; bende bir osuruğum.. Meğer ciddimiş adamcağız, dalga geçiyor sanmıştım.
Castaneda bir yerde sırrı istiyor. Don Juan ona sana sırrı söylememin hiç bir faydası yok çünkü yeterli erkin yok diyordu. Castenada ısrar edince, "etrafın sonsuzlukla çevrili ve bunu kullanabilirsin" diye sırrı veriyordu ona.
Tabi Castaneda da hiç bir değişim olmuyordu o an.
Kitapları okuyanların durumu buna benziyor biraz. Bütün kitapları ezberlesen de yeterli erkin olmayınca hiç bir şey olmuyor.
Sadece işte sürdürdüğün rezil yaşama kılıflar bulmaya başlıyosun. Kontrollü delilik yaptım, bile bile saçmaladım, bileşim noktam kaydı ondan öyle davrandım, ha bi de siz normal insansınız bense bi savaşçıyım diye ekstra kendini önemsemeler artıyor.
Kendinize haksizlik etmis olabilirmisiniz biraz? Kitaplar hic degilse duygunuzu degistirmedimi?
Sende ne gibi değişimler oldu kuthan?
Duygu durumum degisti. Daha hissederek yasamaya basladim. Eskiden daha ruhsuzdum artik o kadar degilim.
Dikkat yonetimi denen seyi az bucuk ogrendim. Bence butun bunlar kayda deger seyler. Ve eminim bu kitaplari okuyup dikkate alan bicok insanda bunlar olmustur. Ama insan eskiye donup bakmazsa bunlar oyle cok goze gorunur seyler gibi gelmezler.
"Yine de savasci olmayi tercih edecegim." Yazmis slhak. Pekala savasci olmak bir tercih meselesimidir?
Kendini ve başkalarını önemseme. En çok bunda yol aldım diyebilirim.
Benim şöyle bir gözlemim var bu konuyla ilgili. Eğer kitapları okumadan önce ilgi alanı neyse o yönüyle değerlendiriyor herşeyi. Görmek bir yana daha çok eski inançlarına tutunuyor.
Mesela spritüalizm temelliyse herşeyi o yönde algılamaya çalışıyor. Ya da dindarsa inorganikler cin, tin Allah oluyor mesela. Ya da tasavvuftan geliyorsa yine yorumlamaları o bağlamda oluyor. Diyelimki içiciyse zaten buna destek buluyor daha çok içiyor. Unutuyor, Castanedanın dünya algısının çok katı olduğu için peyote ve mescalito kullandığını. Kendi dünya algısının da katı olduğuna niyet ediyor aslında bu tür bitkiler kullandıkça. Yine bir başka örnek aşırı siyasete düşkünse sadece siyasi yönlerini görüyor veya işine gelen yerlerini çekiyor hayatına. Gelenikçi şamanistse* ritüellere takılı kalıyor.
Örnekler arttırılabilir. Aslında hepsini gözlemlerimden çıkardım, belki her birini detaylı açarım konu ilerledikçe.
*şamanist: Şaman olmayan ama şamanlara inanan, savunan kişi anlamında kullandım.
sonsuz, kişinin fikri (hayata bakış açısı) ne ise kitaplarda gördüğü de o oluyor diyorsun. Kesinlikle katılıyorum.
Çünkü bu benim kitapları okuyanlarda gördüğüm bir durum. Kendi bakış açısıyla kitapları yorumlayan kişi, bir diğer kişinin kendisinden farklı algılayışına tepki gösterip, onu kitaplardan hiçbir şey anlamamakla suçlayabiliyor.
Aslında farklı da algılamıyor. Kitaplarda sadece o bölümler dikkatini çekiyor ve aklında kalıyor.
Bu yüzden kitapları "boş" okumak lazım. Hani vardır ya filmlerde dolu bardağa çay koyar yaşlı çinli bilge, dökülür sonra. Dolu bardağa bir şey koyamazsın der, önce bildiklerini unut falan. :)
Kuthan, tercih etmek zorunda olma durumu biraz, yada ikna olma ...Savaşçı olmak zorunda olduğumdan beri istediğim ne varsa olmadı, istemediğim ne varsa oldu, hiçbirşey istememeyi ve kabul etmek zorunda olmayı halen öğrenemedim sanırım :), baksana halen tercih ettiğimi sanıyorum .
Hayli enteresan geldi sizin durumunuz. Bense savascilarin istedikleri seyler daha cok gerceklesirmis gibi algilamisimdir hep.
istedikleri şeyler, derken kastettiğin ne gibi şeylerdir?
gerçekleşmedi ama gerçekleşmesi için biraz daha zaman istedim
Neyi, nasıl istediğinin önemi yok mu?
Tinime bin şükür istediğim herşey gerçekleşiyor.
az kaldı
savaşçılığın yüzde doksanı uygulamadır derlerde, özetleme,rüya görme, sihirli geçişler ve bunlarla birlikte ölümü danışman olarak kullanma,yapmama(3.kitaptaki bilgiler) vs.. bunlar kisinin kendi iradesi ve istenci ile irdeleyip yapabileceği seyler, evet. Sanal,sosyal platformlarda da bunlarla paralel faaliyetler, etkilesimler, diğer kisilerle bir araya gelip paylaşmak,konuşmak vs. bunlarıda kendimiz veya birlikte uygulayabilmekteyiz. Fakat kitaplarda Castaneda'nın başına gelen ve özetleme,rüya görme vs. dışında birçok uygulanmış durum var, mesela; Castaneda'nın yaşamının alt üst olması, bunalıma,sıkıntıya ve depresyona girmesi (aynı durum Don Juan ve Genaro'nun da başına gelmiş). Şimdi bir kişi kendini kasıtlı olarak böyle bir duruma sokabilir mi, veya hadi birlikte yaşamlarımızı alt üst edelim diyebilir mi, hiç sanmıyorum. Bunlar irade veya istenç dışı olusumlar ve yolun etkileri. Ayrıca kaçınılmaz durumlar. Kaldıki Don Juan bile bunu kasıtlı olarak Castaneda'ya yapmış değil, durumlar kendiliğinden oluşur.
niyet edersen yaparsın
bir insanın böyle bir niyette bulunabileceğini sanmam. Olsa olsa yapabileceği şey ancak melankoliye odaklanmaktır. Melankolininde savaşçılıkla ilgili olduğunu hiç sanmıyorum. Diğer taraftan, sırf yapmama için zorluklarla mücadele etmek desek, kendi zorluk testini bir insanın kendisi hazırlaması olanaksız görünüyor.
Niyet ve niyetlenmeye ilişkin açıklama yapmak gereksizdir ama bunun anlamı başıma gelecek veya gelmesini istediğim her durumu istediğim gibi ayarlayabilirim gibi bir tanımdan uzaktır. Senin niyet ederiz derken kastettiğin nedir?
"inanmadan inanma" zorlama gibi ama değil daha yeni zorla ögretilen den kurtulup ne kaldı demek ama proğramın silinmediğini farkeddip kendimize ağlamanın devam ettiğini görüp niyetin yenibir ....
bişey anlamadım ama seni anladım, aslında anladığım şey seninlede ilgili değil,
Napıyonuz :)
Kitaplardan sonra bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmadı :)
İyiki de olmadı
hep daha iyi daha iyi
ve evet istememeyi öğrenmek yani doğru olanı, seçmek zorunda olduğun şeyi görebilmek ve kabullenebilmek gerekiyor.
En keyiflisi de mini minnacık tiranlara meydan okumak:)
bir.şey yapmamak sadece bakmak oturcağın yeri bulmak en zor şey iç sessin durması ise de en güzeli virüs girişmiş bilisayar gibi kitlenmek
Birilerinden birşeyler istemeye bıraktım zor da olsa. Bir şeyler istemeyince hayal kırıklığıda olmuyor. Hayal kırıklığı üzüntü yaratmıyor. Üzüntü olmayınca enerji düşmüyor. Ama zor olan bunları hep hatırlamak ve sürekli yapmaya çalışmak. Defalarca,defalarca ve defalarca....Umutsuz olmayı bıraktım. Harekete geçtim. Tembelliği bıraktım.