Deli bir insana baktığınızda tüm gördüğünüz, onun deli olduğu hakkındaki kendi bilginizin bir yansımasıdır, yani bu onu hiç görmemektir. Onu görmek için, onun gördüğü şeyi görmeniz gerekir ve bir delinin gördüğünü görmeye çalışıyorsanız ona varacak tek yol dolaylı yoldur. Yoksa sizin kendi görüşleriniz yolu kapatır.
Tüm yaşamımı bir hayaletin peşinde harcadım. Benim izlediğim hayalet tüm teknolojinin, tüm modern bilimin, tüm batı düşüncesinin temelindeki hayaletti. O, akılcılığın hayaletinden başka bir şey değildi. Bu hayaleti buldum ve bir güzel dövdüm.
Artık, sonunda başka insanlarında bunların değerini farkedebilecekleri bir dönemdeyiz. Benim izlediğim hayaleti eskiden kimse göremiyordu ama sanırım gittikçe daha çok insan görüyor ya da kötü anlarda görüyor gibi oluyor onu. Kendisine akılcılık diyen, ama anlamsız ve saçma görünen, en normal günlük şeylerin başka şeylerle ilintisizliği yüzünden hafif kaçıkça gibi görünmesine yol açan o hayaleti. O, yaşamın en büyük amacının, olanaksız olsa bile gene de canlı kalmak olduğunu ilan eden normal günlük varsayımların hayaletidir; öyle ki, büyük zekalar, insanlar daha uzun yaşasınlar diye hastalıkları iyileştirme savaşımı verirler, ama yalnızca deliler neden diye sorar.
Uzun yaşamak için uzun yaşanır. Başka amaç yoktur. Hayaletin dediği budur.
Captain fantastic diye guzel bi film var. Belki bakmak istersiniz (uygun baslik bulamadim)
zen ve motosiklet bakım sanatında bir yerinde anlatılıyor benzeri
"stalker" i izlemenizi öneririm