Bu bölümde Castaneda’nın Don Juan’a giden yolda tanıştığı iki kişiden bahsediliyor. Daha doğrusu bu kişiler Castaneda’yı Don Juan’a götüren adamlar. Bunların ayrı bir önemi var.
Onlardan biri Jorge Campos diğeri ise Lucas Coronado…
Don Juan, o iki adamla Castaneda’nın arasında geçenleri en ince ayrıntısına kadar düşünmesini ister. Ve Castaneda hikayeleri yeniden anımsar.
Castaneda, Don Juan’î bulabilmek amacıyla Guaymas’a gider. Ona bazı isimler verilmiştir Yuma tarafından ve o da bir şekilde onlarla temasa geçer. Fakat kiminle konuşursa konuşsun, hiç kimse Don Juan’ı tanımamaktadır. Hatta Carlos’a bu Kızılderililerin ne kadar saldırgan olduklarından bahsedip onu bol bol uyarmışlardır. Sonra resmi devlet bankasının bölge müfettişleriyle konuşmasını söylerler ona. Çünkü banka onların ürünlerini almaktadır ve bölgedeki bütün Kızılderilileri de bir şekilde tanırlar. Carlos bu söylenen yolu da izler ve bölge müfettişleriyle görüşür. Ama maalesef bölge müfettişleri ona hayli kuşkuyla yaklaşırlar. Hatta carlos’un yankiler tarafından gönderilmiş bir casus olduğunu bile düşünürler.
Bütün bu başarısız girişimlerden sonra Guaymas kentine geri döner Carlos. Orada her gün yemek yediği bir restoran vardır. Yemeklerini çok sever ve bir hafta fazladan kalır orada. Her gün restorandadır nerdeyse. Ve bu arada restoranın sahibiyle de tanışır. Restoran sahibi sayesinde tanışır Jorge Campos ile. Jorge Campos da bir Yaqui kızılderilisidir. Bir kaç dil bilmektedir ve iyi giyinen biridir. Restoran sahibinin gözünde, sıkı çalışmanın ve kendini işine vakfetmenin insanı nasıl geliştirip müstesna bir kişiye dönüştürebileceğinin gerçek bir örneğidir. Fakat carlos bu adamdan pek hoşlanmaz. Onun dolandırıcı olduğuna kanaat getirmiştir. Hatta tehlikeli biri gibi gelmiştir ona.
Jorge, Carlos’a neden orada olduğunu sorar. Carlos da antropoloji öğrencisi olduğunu ve alan araştırması yapmak için birkaç Kızılderili ile tanışmaya geldiğini söyler. Jorge de işinin aracılık etmek olduğunu söyler. Carlos da ücretini ödemeye hazırım der. Ve böylece başlar diyalogları. Carlos da adam da karşılıklı sallamaktadırlar. Biri ödeneği olduğunu söyler diğeri onu herkesle tanıştırabileceğini J Günlüğü 50 dolardan anlaşırlar sonunda. Ama Carlos’un aslında buna da niyeti yoktur. Eve dönmeye karar vermiştir çoktan. Fakat aynı gece Jorge kapısını çalar. Carlos ondan kurtulmaya çalışır ve Arizona’da başka bir kaynağı olduğunu söyleyip Don Juan’dan bahseder. Jorge gülümser. Carlos onu tanıyıp tanımadığını sorar ve “elbette, iyi dostuz denebilir” yanıtını alır. Carlos da ağa düşüverir tabi J Onu, Don Juan’a götürüp götüremeyeceğini sorar, yine olumlu yanıt alır. Aslında adamın düzenbaz olduğunu bildiği halde yine de ona inanmak istemektedir. Bunun karşılığında adam 200 dolar ister. Fakat carlitocuğun 50 doları kalmıştır. Adam saatiyle birlikte 50 dolarını alır J Ama bu parayla onu ancak daha az önemli bir şamana götürebileceğini söyler. Don Juan tepededir ve bu para onun için azdır J Onunla görüşebilmek için 2000 dolar gereklidir en az J En azından Jorge’nin hesabı bu yöndedir…
Jorge onu doğruca Lucas Coronado’ya götürür. Potam’a doğru yola koyulurlar. Lucas, şamanik translarıyla, büyücülük becerileriyle ve yaptığı masklarla ünlü biridir. Yol boyunca pek eğlenirler. Jorge tam bir şaklabandır. Sonunda gidecekleri yere ulaşırlar. Carlos Lucas ile tanışır. Ondan çekinmiştir. Çok sert hatları vardır. Ayaklarının arasına yerleştirdiği maskı özenle yapmaktadır. Carlos, ustalığına hayran olur hatta. Fakat o gün Lucas, şenliklere mask hazırladığı için pek zamanı yoktur ve daha sonra gelmelerini söyler. Carlos, yaptığı işe hayranlığını dile getirir giderken. Lucas, şaşkınlıkla bakar yüzüne. Jorge, de ona hakaret ettiğini, kendini affettirmek için masklarından herhangi birini satın almasını söyler Carlos’a. Carlos’un parası kalmamıştır. Ceketini verir mask almak için. Lucas gülümser ve ona bir paket getirir. Daha sonra görüşmek üzere ayrılırlar. Yolda Jorge maskların olduğu paketi açar ve içlerinden en güzelini kendine alır. Zaten Carlos’un umrunda da değildir masklar.
Onu bırakıp Los Angeles’a geri döner Carlos. Beş ay kadar sonra geri döner ama Jorge ortalarda yoktur. O gittikten bir süre sonra ortadan kaybolmuştur ve kimse onun nerde olduğunu bilmemektedir. Carlos, Lucas’ı görmeye tek başına gitmeye karar verir. Lucas bu sefer oldukça güler yüzlüdür. Hatta Jorge’siz geldiğine sevindiğini söyler. Carlos ona getirdiği armağanları sunar. Ondan mask satın alır, onu yemeğe götürür. Beş gün boyunca Lucas’la vakit geçirir. Lucas ona hayli bilgi vermiştir. Bu arada alan çalışmasının keyfine dalmıştır Carlos. Don Juan’ı sormaya da çekinmektedir. Sonunda onu tanıyıp tanımadığını sorar Lucas’a. Lucas’dan olumlu yanıt alamaz. Bu Carlos’u çılgına çevirir. O an aslında alan çalışmasının umrunda olmadığını, tek derdinin o yaşlı Kızılderili ile tanışmak olduğunu fark eder. Çocuk gibi tepinmeye başlar sinirinden. Onun bu halini gören Lucas gülümser. Carlos özür dilemeye kalkar yaptıkları için, Lucas “buralarda böyle şeyler olur” der. Bu sözünün anlamını sormaya çekinir Carlos. Zira bu Kızılderililer çok çabuk incinmektedirler. “Dağlardaki sihirli varlıklardan” söz eder Lucas. Bunlar neden olmaktadır böyle şeylere. Sonra İgnacio Flores’in babasının Mexico’dan ara sıra geldiğini, belki aradığı adamın o olabileceğini söyler Lucas. Carlos birden “bu o adam” diye bağırır. Don Juan’ı bulduğunu anlamıştır. Ve nihayet bu şekilde Don Juan’a ulaşmış olur.
Don Juan’la ilk karşılaştığı anda kendi kafasında imajine ettiğinden çok farklı bulur onu. (……….)
Don juan bütün bu ayrıntıları Carlos’la konuşurken, Carlos’u kendisine getiren bu iki kişinin çok önemli olduğunu söyler.
“Jorge Campos senin için en fazla anlam taşıyan şahsiyetti. İkinizin arasında geçenler ne ise, bi tür yol gösterici kopya gibi, çünkü senin yaşamını simgeliyor” der.
Carlos itiraz etmeye kalkar ve sonra susar.
“Jorge Campos’un öyküsünü kendine tekrar tekrar, defalarca anlat. Sonsuz bir zenginlik bulacaksın bu öykünün içinde. Her ayrıntı haritanın bir parçasıdır. Sonsuzluğun doğasıdır bu. Kendimizle yüzyüze geleceğimiz o eşiği geçtiğimizde görürüz bunu.”
“Lucas Coronado da çok anlamlı senin için.”
“Lucas Coronado senin haritanın öbür yanı. Onun senin gibi bi heykeltıraş olmasını garip bulmuyor musun, sanatı için bi sponsor arayan son derece duyarlı bir sanatçı olmasını, tıpkı senin bir zamanlar olduğun gibi? Yaratıcılığını destekleyecek bir kadın, bir sanat aşığı aradığın gibi, o da bir sponsor arıyordu.”
“Jorge Campos ve Lucas Coronado bi eksenin iki ucu. O eksen sensin. Bir uçta yalnız kendini düşünen, acımasız, utanmaz bir çıkarcı, iğrenç ama dayanıklı. Öbür uçta ise aşırı duygusal, acılar içinde bir sanatçı, zayıf ve savunmasız. Bu, senin yaşantının haritası olabilirdi, eğer bir başka olasılık, sen sonsuzluğun eşiğini aştığında beliren olasılık çıkmasaydı. Beni aradın ve buldun. Böylece eşiği geçmiş oldun. Sonsuzluğun niyeti, bana senin gibi bir insanı aramamı söylemişti. Seni buldum. Böylece ben de eşiği geçmiş oldum.”
Carlos’u aslında çok dayanıksız öğeler getirmişti Don Juan’a. (Vitaminol hikayesi)