Binlerce belki de milyonlarca insan bunları okuyor.
İçlerinden biri bunları uygulayabilir ve yol’u bulmakta başarılı olabilir. Söylememin sebebi şu ki, bir öğretmene ihtiyacınız yok. Soyut, bu son kuşaktan olan hepimizin yöntemi; görebiliyoruz ki tek ihtiyacınız olan bir santimetreküplük şans ve bir fikir. Olasılıkları yaratabilirsiniz. Özetleme de böyle bir şey, eğer birileri bunu uygularsa birleşim noktası hareket eder ve o zaman bir şeyler olacaktır, Tin ya da Niyet onlara bizzat rehberlik edecek ve öğretecektir.
Niyet zaten özetlemede mevcuttur, yapmama egzersizlerinde ve kitapların kendilerinde de. Pekala, diyoruz ki çoğu insan sırtındaki bohçasını bırakmak istemeyecek, bu işin onlar için olmadığını hissedecekler. Doğru, böyle olacak. Fakat bunlardan etkilenecek bazı insanlar da var ve kitaplar aslında bu insanlar için yazıldı, ne olacağını kim bilebilir ki?
Taishanın röportajından bir bölüm. En çok etkilendiğim bölüm diyebilirim. Bu kitaplar gerçekten çok az insan için yazıldı. çünkü çoğu o sırtındaki çuvalı bırakmaya cesareti olmayan insanlar. Sadece entellektüel bilgi için okuyup konu hakkında belkide geçimini sağlayacak, birileri için doğaya tur düzenleyecek veya nagual olduğunu iddia edip egosunu şişirmeye çalışacaktır. Bazıları ise kitapları anladığını düşünecek veya daha önce öğrendiği başka şeylerle özdeşleştirecektir.
Malesef bu kitaplar bu insanlar için yazılmamıştır....
Bu diğer tüm "kitaplar" için de söylenebilir. Taraftar olduğunda okuduğun kitabın (veya tuttuğun takımın) pek bir önemi olmaz. Benim için önemli olan, okuduğumu "kitap" yerine koymadan, ondan sağlayabileceğim uygulama deneyimidir. Eğer kendimi bir şeyin taraftarı olarak hissetmeye başlarsam, o şeyin aksi olan yazılar okumaya başlarım, çünkü aynı şeyleri okumanın artık faydadan çok düşünceleri kemikleştiren, değişimi durduran zararlı bir etkisi olduğunu düşünürüm.
Önemli olan bir fikir hakkında kaç tane kitap okuduğumuz değildir, bu fikrin karşısında olan kaç tane kitap okuduğumuzdur. Ve her zaman, herkese yetecek kadar farklı kitaplar mevcut oluştur, tek bir kitap okuyanlar tarafından yakılmadıkları sürece.
suyun kilidi açılsın hele, bulduğu yol en doğrusudur, başkalarının ö n c e k i k o n u m u n a göre yanlış gelse de...
Güzel bir noktaya değinmişsin aki. Bu kitapların içinde bilgi yok zaten. Entellektüel bilgi için okuyanlar bu yüzden sadece okumuş oluyorlar. Bunlar için yazılmadığını belirtirken aslında içinde "bilgi" olmadığını, sadece "bilgiye ulaşmak için yöntemler" olduğunu düşünmüştüm. Zaten alıntı ve benim düşüncelerim ile sizinkiler uyuşuyor.
Birisi isterse 10 defa okusun aynı kitapları, bunu bir yöntem, uygulama olarak kullanmadığı sürece hiç bir fark yaratmayacaktır.
Senin kast ettiğin bilgi ile entelektüel bilgi sanırım farklı şeyler. Bence bu kitaplarda yüksek dozda entelektüel-akademik bilgi var, ama bu uygulanacak bilgi mi? önemli olan bu! Eğer bunu bilgiye ulaşma yöntemi olarak kullanabilirsen mesele yok zaten.
Eğer bir yazıyı "doğru - yanlış" olarak sınıflandırırsak, onu doğrudan "kitap" olarak tanımlamış oluruz. Doğru (veya yanlış) zamana, mekana, ve kişiye göre değişir, önce - sonra da zamanla ilgilidir tabi. Eğer "tek"
Eğer "tek" doğruyu arıyorsak bunu söyleyen pek çok kitap var zaten, CC'nin kitaplar bunun için başvurulacak bir kaynak değildir sanırım.
Yüksek dozda mı?
Bana sorarsanız hafif bir antropoloji havası var sadece akademik bilgi olarak. O da akademikten daha çok sınırlı bir bölgedeki sınırlı bir yaşam grubunu anlatıyor folklorik olarak. Onun dışında bir de bazı sanrılandırıcıların etkileri ve kullanımı...
Bunlar dışında akademik, hele yüksek dozda akademik bilgi varsa kitapları yeniden okumam gerektiğini farkederim.
Akademik bir bilgi olmadığı için doğru-yanlış diye değerlendirmiyorum zaten.
Bu kitaplar bir santimetre küplük talihi yüzüne gülen herkez için :))
Ama bu talihi değerlendirebilirsek..
"Hepimizin başarabileceğinin garantisi yoktur. Belki sende sıradan insanlar gibi ölüp gideceksin."(Don Juan)