Tüm söylemek istediğim, nagualın Tanrı olmadığıdır, çünkü Tanrı kişisel tonalımızın ve zamanın tonalının bi nesnesidir. Tonal ise dünyayı oluşturduğunu sandığımız herşeydir, tabii Tanrı da dahil buna. Tanrının zamanımızın tonalının bi parçası olmaktan başka bi önemi yoktur. Don Juan Matus / erk öyküleri
Kendi adıma dinsiz olmam için savaşçı olmama gerek yok ama bu alıntıyı paylaşarak inançlar ile savaşçılık yolunu yürümenin pek bir bağdaşan yönünün olmadığını düşünüyorum.
içten gelen ateş kitabında insan kalıbı bölümünde don juan çömezi castanedadan farkındalıkta ustalaşması için algı engeli oluşturan bağlarından kurtulması gerektiğini söyler. bu algı engellerinden kayıt olarak bahseder. birleşim noktasını sabitleyen bir yapıştırıcı olarak insanın en önemli kayıdı tanrı inancı olduğunu söyler. syf 249 içten gelen ateş
Güzel noktaya değinmişsin seeman. Evet bu konuda bir çok kişinin naguali tanrı ile karıştırdığına ben de şahit oldum. Bu tonal/nagual ayrımını iyi yapamamaktan kaynaklanıyor biraz da.
Gerçek şu ki, bizim inanç sistemize veya dünya görüşümüzü destekler nitelikteki bilgileri kabul etmeye meyilli olduğumuz. Bunun dışına düşen felsefeleri düşünce sistemlerini ise kendi görüşlerimize uydurmaya inatla çalıştığımızdır. Neden bu konuda yorumlar yazılmıyor. Günaha mı girmekten korkuyosunuz :)
Savaşçılık bazı insanları da dindar yapar. Bileşim noktasının hareketleri özellikle stres koşullarında ani dinsel deneyimlere yol açabilir.