8 Kasım 1968 ‘de (çömezlikte toplam 3 yıl olmuş)
-Don Juan, görmeyi öğrenmek istiyorum, ama bir şey içmek istemiyorum; yani senin şu dumanını tüttürmek falan da istemiyorum. Onsuz öğrenemez miyim görmeyi? Ne dersin?
-Hayır, dumanı kullanman gerek.
-Ama don Genaro’ dayken görmeye çok yaklaştığımı söylemiştin
-Belli ki görmeye benzeyen bi şey var sende – ama görme değil. Senin gözlerin bağlanmış; yalnızca duman açar senin gözünü.
-Güçlü bir isteğim var,yetmez mi bu?
-Hayır yetmez. Görme öyle kolay bir iş değildir; o oynak dünyaya bi bakış atabilmek için gerekli hızı yalnızca duman sağlayabilir. Yoksa, yalnızca bakar durursun.
- Oynak dünya da ne demek?
- Gördüğün zaman, oynak, devingen, değişen bir dünyadır o. İnsan kendi başına da o dünyayı anlayabilir belki; ama bir işe yaramaz bu, çünkü doğurduğu gerilim yıpratır gövdeni. Dumanı kullanırsan, yorulmadan , oynak dünyayı sezinleyebilecek hızı sağlar sana.
Kaçacak delik kalmayınca dumanı içmeye karar verir Castaneda.
Ertesi gün sabahtan öğleye kadar yatıp uyur ama gevşeyemez Castaneda . Don Juan’ın neler düşündüğünü bilemiyor; daha da kötüsü, kendinin neler düşündüğünü bile bilmiyordur.
Uygulama
-Pipoyu bir kez dolduracağım. Hepsini içersin sonra dinlenirsin. Sonra öbür dünyanın bekçisi gelecek. Sen yalnızca gözlemlersin- bi şey yapmadan… Onun devinimlerini gözlemle; yaptığı her şeyi gözlemle. İyi bak, çünkü bir ölüm kalım sorunudur bu.
-Kimmiş bu bekçi?
-Göreceksin, öbür dünyayı bekler o, ne ölülerin dünyası ne de başka şeylerin dünyası, yalnızca başka bi dünya… Anlatmanın bi yararı yok ki! Kendin görürsün.
Korktuğunu söyler Castaneda , çaresiz kalmış, son saati gelmiş de dünya başına yıkılmış gibi bir duygu içindedir. Bunun korku olduğunu kabul etmez Don Juan. Korku belirtileri olan soluk soluğa kalma ya da yürek çarpıntısı gibi durumları görmediğini söyler.
Castaneda kendi durumu iyice irdeleyince, sanrılandırıcı bitkilerin kullanmanın verdiği şaşkınlıktan kaynaklanan derin bir tedirginlik, bir hoşnutsuzluk, olduğu sonucuna varır.
Don Juan, Castaneda’ nın haline bakıp -Zihin berraklığını yitirmek istemezsin di mi? diye sordu.
-Elbette istemem.
Neşelenmişcesine güler don Juan;
-Berraklık, bilgi adamının ikinci düşmanı, çökmüş senin üzerine, berraklığını yitirmemek için didiniyorsun. Ve de kaçığın teki olduğun için buna korku diyorsun.
Pipoyu emer ve önce soğukluk ardından uyku ve sonra sıcaklık hisseder. Don Juan, uyursa öleceği konusunda uyarıda bulunur.
Bekçi ile karşılaşma 1
Tatarcık böceği ile karşılaşır. Dev yaratık karşısında çoskusal sarsıcı deneyimini yaşar. Kanatları ona çarptığında canı yanar ve don Juan onu kanala götürüp suya daldırır.
Konuşmaya çalıştığın da ise şunu fark eder;
Bir şey söylemek isteyince, başka şeylere bakmayı kesmem gerektiğinide hayretle gördüm. Sanki çok derinlerdeymişim de, bi şey söylemek için, dalgıçlar gibi suyun yüzeyine çıkmam gerekiyormuş gibi bir duygu içindeydim. Sözcükler, beni çekercesine suyun yüzeyine çıkarıyor gibiydi.
Don Juan’ın görme dediği şeye dokunmaya başladığımı seziyor ve sevinçten uçuyordum.
Don Juan bunları pek önemsemez…
Görmek için bekçiyi geçmesi gerektiğini öğrenir Castaneda.
Sayfa 147
2. deneme
İki gün uzun uzun düşündükten sonra harmanını tekrar içer. Gevezelik sonrası kanalda soğuk duşla deneyim sonlanır.
Bekçiyi istencinle yok edemezsin. Ama, istencinle onun seni incitmesini önleyebilirsin. Tabii, bunu başarabilirsen, artık yolun açılmış sayılır. Bekçiyi geçip gidersin.