Yahu ne güzel yaşamım vardı, birçok amacım ve hayallerim vardı, hepsi uçtu gitti, sırf konuşmak için demiyom ama bokun içine battım nolacak şimdi, burda da polyana çok ama o tür avuntularda istemiyom artık, bi ara vaz geçtim yine tokadı yedim, kitapları çöpe attım yine karşıma çıktı, internete giriyom bu site gibi yerler geliyo sıçacam artık böyle işe yav oh bee rahatladım, sizler de böyle sözlerden rahatsız olabilirsiniz ama bunu önemsemediğinizi biliyom o yüzden rahatım başka forumlar olsa böyle sözleri sevmezler, küfür edenleri atarlar...
Haklısın akad! aynen katılıyorum. Bende kendimi bir Bokun içine batmış hissediyorum.
bokla yaşayamayıp çıkmaya çalışan insanın aslında iyi yerlerde gezinirken boka battım demesi...ne kadarda kibirlisiniz.sanki aramıyomuş kaçıyomuşta evren hizmetine sunuyomuşçasına kendini bursa kumaşı zannetmeler.ama diğer yandan boka batma deyimini de ekleyerek...of neyse ya psikolojik çıkarsamanında...aslında gönder tuşuna basmayadabilirim şuan.egomun kahyası müsait değil,basıcam o yüzden.aynı çıkarsama yorumum içinde geçerli tabi.hatta bu cümlem içinde...işte öyle bir kısır döngü.hadi gidin buranın saprofiti benim
Lütfen rumana bana kendini önemsemeden falan bahsetme artık o işler beni dağıttı. Hep bir arayışla başladı haklısın, benimde defterim bir şekilde yazılmış hep en iyisini yapmak istedim cahil bir topluluğun içinde sürüden kopmak istedim, hep kitaplar okudum, anam babam gibi cahil olmayayım dedim, arayan bulur derlerya bende bu kitaplara güvendim, aradığım bu dedim beni bunlar kurtarır dedim, herşeyi yaptım ne söyleniyosa, özetlemesi iz sürmesi, yaşam öyküsünün silinmesi, uzun yıllar çalıştım ama şu anki seviye beni iyice dağıttı, kandırıldığımı anladım, aslında sadece kendi çevremden değil, tüm insan sürüsünden ayrıldığımı anladım, neler gelmedi ki başıma, kitapları kaldırıp çöpe attım uzaklaşmak istedim, çıktım bir gün farklı kitaplar alayım dedim, ikinci el kitap satan kitapçıların birisi 15 adet kitap 10 lira diye bağırıyordu aldım poşetlemiş 15 tanesini verdi bir torba, açtım baktım şöyle bir çeşitli romanlar var, eve gittim meğer alttaki kitapları görmemiştim, altta castanedanın 3,6,8 kitapları var. Burayı bulmamda tesadüf, girdim internet kafeye oturdum bir masaya internet ikonuna tıkladım ana sayfa olarak burası açıldı baktım bu neymiş diye castaneda falan yazıyor aha gene yakalandık dedim, bir haftadır burda yazıları okudum, herkez birşeyler yapmaya çalışıyor bazı işleri yapamamışsınız sanırım boşuna uğraşmayın hiçbirşey sizin kontrolünüzde değil.
:D merhaba
inan böyle dönemleri o kadar cok yaşadım ki.şuan bilinçaltımın içine ettim birşeyi sevemiyorum ve birşeyle uğraşamıyorum.Hayatım kötüye gidiyor.6 yıldır uğraşıyorum ve çok büyük depresyonlar yaşadım,kendimden emin olmadıgım zamanlar oldu.Herşeyi batırdım galiba yeniden başlamak için intihar mı etmeliyim dedim çok.Her an acı hissettim,sabah kalkıp akşam yatana dek bi acı hissettim.AMA :d
Ama şuan önümde belirtiler var,ben bu sıkıntıların içinde çabalamaya başladım,kendini tanı çok dediler ve kendimi tanımayı denedim.Şimdi problemler azalıyor.Ben sana kişisel olarak yardım edemeyebilirim ama en azından meditasyon yap derim.Sorgulama işime yarıcak mı niye yapıyorum demeden sadece yap.Klasik meditasyon bişey demiyorum.O zaman kafan dinginleşicek ve önünde birşeyler belirmeye başlıcak.
İnan seni çok iyi anlıyorum,umarım
Afedersiniz ama bu siteden bi hayır gelmez :D benim fikrimce
Beş yıllık bir süreçte, okumadığım kanal bilgisi, spritüel kaynaklar, kişisel gelişim, tasavvuf, havas, kabala, ezoterizm... kitabı neredeyse kalmadı. bir kısmı meyve yemek vaadiyle koruyu dolaştırıyor, bir kısmıda neye bulaştığınızı size söylemiyor. Don Juan'nın söylemleri ise çok farklı.Açık ve net. Sadece uygulayın diyor. Gerisi size kalmış. Günümüzde benliğin(egonun) öz varlığı inkar etme şansı kalmadı. Perdelenmiş bir başka gerçeklikten bilişselliğimize ulaşan bilginin miktarı ve ulaşım yolları teknolojiyle birlikte muazzam boyutlara ulaşmışken, benliğin bunları yok sayması artık birçok insan varlığı için çok zor. Ancak egoda boş durmuyor. Ego gardını yeni koşullara göre ayarlayarak, birbaşka gerçekliğe ait ne varsa kendine malzeme yapıyor. İşte insanoğlunu tekrar bataklığa çekmeye çalışan benliğin Yeniçağ oyunu sahnede...
İlk mesajında çok güzel bir yaşamım vardı,diyosun.ikinci mesajında ise kitaplar okudum beni kurtarsınlar diye,diyosun.Hatta okumakla da kalmamış kitapları,tüm söyleneleride yapmışsın ! yapmışsın ama geldiğin noktada daha da bir boka batmışsın !
Helede bunları, cahil insan sürüsünden kopmak,ana-baba gibi cahil olmamak gibi ulvi nedenler için yapıyorken...yazık olmuş sana !!!
Kızma bana,ukalalık yapmak değil amacım.Ama sen de bir karar ver,kurtulmak isteyeceğin kadar güzelmiydi yaşamın ?
Kandırıldım diyosun,okuduğum kitaplar kandırdı beni,neyse ki farketmişsinde bakmışsın çaresine,atmışsın hepsini çöpe.Gerçi yine çıkmışlar karşına :) ama olsun ne olacak ki,yine atarsın çöpe...Peki ya sen dürüstmüsün ? Ya sensen kendini kandıran,naapacaksın kendini de atacakmısın o zaman çöpe ? kimbilir,belkide hayat kandırılamaz olduğundan,ancak kendi kendini kandıranları atıveriyordur çöpe de,o çöpte bizim bok çukurumuzdur :)
şimdi sen kızıpta,sağ sol kroşelerle dalmazsan eğer bana,çok özel bir hikaye anlatacağım buradan sana :P valla :)
Eskiden yaşamımı güzel yapan şeyler artık yok aslında var ama önemi kalmadı, onları destekleyen her ne varsa onları yok ettim artık geride gelmiyorlar. Hiçbirşey istemiyorum, çünkü istemeye çalışınca iyice kötü oluyo, burdan bişeylerde beklediğim yok, kendimi avutmak istesem buda işime yaramayacak. Belki bir uğrak yeridir benim için. Tıpkı hayelleri olan eski yaşamım gibi. Bir zamanlar orayada uğrayıp geçtim. Tıpkı ölen nişanlımın benim hayatımın silinişini desteklediği gibi.
Kopya hayatlarda açıklama üretip işte bunlar güzel demişiz, iki arada kalmaktansa birini seçmem lazım, çünkü benim yaşamım bu seçimi yapmaya yönlendiriliyor, bizim dışımızda güçler tarafından.
neyi seçiyorsun anlamadım ben ?
Bunu anlarsın eğer yolun buysa, bende bilmiyordum ne olduğunu, şimdi anlıyorum seçim yapmam gerektiğini.
Önceden beri hissetiğim ve bugünlerde ağır basan birşeyler var üzerimde, sanırım sonum yaklaşıyor ölüm kapımı çalıyor...,.
Nasıl olacak bilmiyorum ama artık öleceğimi hissetmeye başladım, uzun süredir bir şekilde birçok kişiyle vedalaştım ve birdaha görüşemeyeceğimi hissederek, eğer olacaksa sizlere ne denir bilemiyorum ama özgürlüğe kavuşmanızı dilerim,.,.
yazdığın şeyleri okudum. kitaplarda bahsediliyor senin yaşadığın duygulardan. sen daha iyi bilirsin gerçi ama ben hatırlatayım; savaşçı gibi olmadığımız bu ara dönemde yani ne eskisi gibiyiz nede savaşçı gibiyiz kaybolmuş gibi olduğumuz bi dönem yaşanıyor. o dönemi yaşarken depresyon ölme isteği uyumsuzluk gibi duygular yaşandığı anlatılıyor kitaplarda. Bilgi yolunda çok hızlı ilerlemiş olabilirsin, dönüşümün habercisi gibi duyumsadıkların. Niyet o kadar çabayı heba etmez diye düşünüyorum
Ama ölmek istemiyorum,.,..,
Ne kadar da saçma, öleceğimi bilsemde,,belki son zamanımı hiç görüşmediğim ama aynı şeyleri hissetiğimizi bildiğim insanlarla paylaşıyorum,., en son isteyeceği şeyde bir avuntu, ,.,,.
bu tür şeyler duyumsadığımızda gözlerimizi hızlı bi şekilde saga ya da sola çevirdiğimizde bir iki dakika kadar, birleşim noktamız harket ettiğinden o duygular kayboluyor. zaman zaman senin duyumsadıklarını hepimiz yaşayabiliriz diye düşünüyorum, yansız bakmak umursamamak gerekir kanımca
ölümü dilenmemek gerekir, zaten ölüm biz hissediyoruz diye gelmez kendini onuncu kattan atsan bile ölüm gelmeye niyetli değilse gelmez, kendimize acımayı seviyoruz:))
Yani ölümü görmezden mi gelmeliyim:,.,,,,?
Aslında bir duyumsamada değil, bir şekilde bilme,,., en son aynı durumları başka birisi için bildiğmde, bir ay içinde dünyadan ayrılmıştı,.,,,
şair diyor ya: 'ölüm bir ipte sallanan bir ölü işte bu ölüme razı olmuyor gönlüm..' bende kıyıya kadar yüzüp kıyıda zorla boğulmaya çalışanlara razı olmuyor gönlüm. Meydan okumayı bildiğin belli hadi bi kere daha...
Son satırı yazmamışsın
Yada öleceksen öl bizide uğraştırma :-)
yani sonsuzluk kuşatıyor belli ki seni . Bir sürü şey yapmışsın, sonuçları senin beklediğin gibi kolay sevimli olmayabiliyor işte. Yeni gelen dönemden korkuyorsun herhalde. Senin niyetin güçlü olursa yani hiç bi şeyden etkilenmezse bu süreci korkuna rağmen atlatıp kısa bi süre sonra yeni bi bakış açısıyla yol da yürürsün diye düşünüyorum
hayır öyle dermiyim hiç,
ölüme meydan oku diyorum. sandığımızdan daha güçlüyüz
Sabırlı olmayı niyetlenebilirim, zaten sonucu öyle olacaksada bunu bilerekbyolda yürüdük,.,. Belki ölümlü olmanın kavramını ölümle yüzleşerek öğreneceğim ama ne öğrendiğimi hiçbir zaman bilemeyeceğim,.,, ne acı,,.
akad bu arada büyücü olmuşsun ne de çabuk pembe oldu rengin
Kim boyadı beni,.,,, ölecekmiyim yoksa,,,, :-)
büyücüler yoraları önemserler, bu sohbet sırasında büyücü olman önemli bi işaret. İz sürmeyi nasıl uyguladığını merak ettim bi ara paylaş istersen, çoğumuzun ilgisini çeker
Senin nasıl rüyalarla aran.,...
Hepte korktuğumuz şeyi sorarız,,,
bende iyi değilim rüya konusunda enerji biriktirmek lazım rüya için ben çıkıyorum sohbetten yine haberleşiriz iyi geceler
İyi geceler,,., bu gece niyetle, ama gerçekten niyetlen, zorlama değil yürekten,.,,
Noldu öldümü bu gerçekten.
akad burdaysan hayattaysan 1 ses ver
akad artık ses veremez. Benim bir dostum o. Ama buraya uğramıyor artık. Belki sonsuzluk almıştır onu... Kedi Kaplan'ın hikayesini biliyorsunuz ya, onun gibi
http://www.sessizbilgi.com/topic/sonsuzlukla-kacinilmaz-randevumuz-kaplan
Hiç gelmeyeck zamanlarda yaşıyoruz. Bir gün rumana da gidecek slhak da gidecek ve hiçbişey eskisi gibi olmayacak.
İz sürücülerin altın bir kuralı vardır. "O zaman o zamandı, şu an da şu an."