11. Bölüm
Castaneda kalır ve tekrar duman çekmeye karar verirler. Dumandan sonra yürümenin iyi olacağını söyler castaneda ya. Bunun üzerine castaneda birkaç kez yere düşer. Yürüyemez. Don juan koluna girerek kaldırır ve yürütmeye çalışır. Buda başarısız olunca don juan castanedayı bırakarak bir daha kaldırmaya yeltenmez. Sırt üstü yatarken, karnına vurduğu birkaç tokattan sonra yüz üstü çevirir castanedayı. Ve kalk ayağa der. Geçen gün kalktığın gibi kalk der.
Bunun üzerine castaneda geçen sefer nasıl kalktığını anımsamaya çalışır. Ama çalıştıkta düşünceleri ondan uzaklaşır. Kendi kendine yüksek sesle kalk der ama hiçbir işe yaramaz. Uzun bir süre çaresizce çabaladıktan sonra don juan dan yardım ister. Bunun üzerine gelen don juan, yapmacık bir korkuya tutulduğunu endişe etmemesini söyler. Sakin sakin uzanmasını ve kendine çeki düzen vermesini ister.
Düşüncelere dalan castaneda, oğluna olan duygularını dile getirir. O nu serbest bırakması gerektiğini kendine benzetmeye çalışmaması gerektiğini düşünür. Bu düşünceler o nu bunalıma sokar. Birden bu duyguları don juan a anlatmak için bir istek belirir. O anda kendisinin ayakta dikilmiş olduğunu görür.
Bunun üzerine don juan iyi iş başardın der ve koltuk altlarından tutarak o na yardım eder. Bu noktada don juan ın yüzünü yakından ışıklı ve devinen bir şekilde gören castaneda buna şaşırır. Bu ışıklı devingen nesnenin don juan ın yüzü olması gerektiğini mantıksal bir varsayım olarak görür.
(Buradaki tanımlamaları kitaptan okuyalım. Sy 184)
Castaneda kendine geldikten sonra, ne yaşadığını sorar. Don juan biraz alay ettikten sonra, ertesi gün "görme o nun gibi bişeydir" diyerek cevap verir. "Gördüğün zaman dünyada tanış, bildik bir şey kalmaz. Her şey yepyenidir. Hiç olmadık yeni şeylerle dopdolu.. inanılmaz bir dünyaya gidersin"
Bu durumda castaneda neler olduğunu sorar.
Bu kısmı kitaptan inceledikten sonra, (sy 186) görmenin daha farklı olduğunu aslında hiçleşmesi gerektiğini ifade eder don juan.
Birlikte biraz yürüyerek, kuruyan bir su kaynağına castanedayı oturtur. Don juanda 15-20 metre uzaklıkta kendisine oturacak bir yer hazırlar. Daha sonra don juan bir kaytan eşliğinde yabansı çığlıklar atmaya başlar. Tüm bunlar castanedayı huzursuz yapar. Çıkan sesler, çığlıklar çok rahatsız eder. Bu işlem bittiğinde bedeninin kaskatı kesildiğini ve terden sırılsıklam olduğunu fark eder castaneda. Halsiz kalmıştır. Daha sonra neler olduğunu sorduğunda o su kaynağının perisini çağırdığını söyler don juan.
(bu konuda seslerin çıkardığı titreşimlerin su kaynaklarını etkileyip etkilemediği üzerine tartışmak isterim.)
Ertesi gün yeni bir deneyim için pipolar hazırlanır. İçtikten sonra biraz yürüme egzersizi yapılır ve sulama kanalının yanına gidilir. Don juan, gözlerini sulama kanalındaki suya dikmesini ister castanedadan. Akmakta olan suya uzun süre gözlerini dikemez castaneda. 3. denemenin ardından suya odaklanabildiğini fark eder. Grimsi ve yeşil bir görünüm ile karşılaşır. Devinimdeki dalgacıkları görür.
Burada ki deneyimi lütfen kitaptan okuyalım (sy 191)
Buradaki deneyimlerden sonra şöyle bir açıklama gelir don juandan, "Görmek, sessizce bakmaktan öte bir şeydir. Öğrenilmesi gereken bir yöntemdir görmek, yada kimilerinin hazırca bildikleri." Ve castanedaya bu kişiler arasında olduğunu hatırlatır.
(Burada tabiî ki kimlerin görmeyi hazırca bildiğini tespit edenler yine görenler oluyor sanırım.)
Tekrar bir su perisi çağrısı yapma girişimi denerler. Bu sefer kaya üstüne yatarak karnına değişik otlar konulması eşliğinde. Bu deneyimin sonunda castaneda hoş olmayan duygular yaşar. Karnında yanmalar, sancılar oluşur. Ama bir müddet sonra düzelir.
Aralarında geçen bir konuşmada şu cümleler dikkatimi çeker.
- nasıl oluyorda görmeyle ilgili uygulamalar diğer insanları etkilemiyor
- demiştimya görme büyücülük değildir. Ama bu iki şey hep karıştırılır. Çünkü gören bir kişi çok geçmeden bir ortağı kullanmaya öğrenir ve büyücü olur. Oysa görmeyi öğrenmeden de bir insan ortağı kullanmaya başlayıp büyücü olabilir. Üstelik görme, büyücülüğe ters düşer. Çünkü gören kişi her şeyin önemsizliğini kavramıştır.