BÖLÜM 1
CARLOS CASTANEDA İLE İLERİ KONUŞMALAR
NİYETİN BELİRMESİ
Meksika Güzel Sanatlar Sarayı yanında buluştuk. Carlos bana bazı nadir kitaplar aradığını ve ikinci el kitap satan dükkânlar da kendisine eşlik etmemi istediğini söyledi. Avluyu geçip tarihi sokaklarda sessizce ilerleyerek Zocola’ya doğru yöneldi. Gördüğü tüm sahaflardan içeri girdik ama hiçbir şey satın almadı.
“Normalde, ben kimseyle özel olarak, konuşmam” dedi ansızın. "Ama bu kez seninle farklı olacak. ”
Nezaketle “neden?” diye sordum. Gizemli bir gülümseyişle “Rüzgârlar senden yana” dedi.
Cevabından hoşnut olmamıştım, neden beni seçtiğini öğrenmek için ısrar ettim, cevaplamayı reddetti. “Bir gün konuşacağız bu konuyu” diyerek geçiştirdi.
Bazı kitaplara bakıyordum ki, birden kolumdan yakalayarak çekti ve bir rafı imledi. “Bunu görüyor musun? Görüyor musun ?” dedi içerlemiş bir ifadeyle. Hiçbir şey görmemiştim
Bir grup kitabı işaret ederek “İşte, orada!” dedi.
Gözlerimi kısarak daha dikkatli baktığımda Bir Başka Gerçeklik adlı kitabını gördüm. Kitap kurgu romanlarıyla birlikte sınıflandırılmıştı ve görünüşe bakılırsa içerlemesinin nedeni buydu. Modern şiir kitaplarının durduğu raftaki kitaplara bakarken, eğer bana büyücülerin öykülerini anlatmak isterse dinlemekten çok mutlu olacağımı söyledim. İsteğimi duyunca sanki unuttuğu bir şeyi hatırlamış gibi gözleri parladı ve dramatik bir ses tonuyla fısıldadı;
“Sana bir görev veriyorum.”
Castaneda bana, bir göreve hazırlandığını ve bunun için belli belgelere ihtiyacı olduğunu, fakat yoğun uğraşlarından dolayı araştırma yapmak için hiç vakti olmadığını söyledi. Gözlerini üzerime odakladı ve “Belki sen bana yardım edebilirsin” dedi.
Bakışlarında bir çarpıcılık vardı, bir an için sersemledim. Ama sonra hemen arkasına döndü ve raftaki kitaplara göz atmaya başladı. Castaneda bu göz temasını kitaplarında anlatmıştır. Bu büyücülerin kullandığı bir tekniktir ve bu bakışla, bir başkasının iç sesini anında durdururlar.
Gözlerini üzerimden çekince, kendime geldim ve yardım etmekten çok mutlu olacağımı söyledim. Yüzü aydınladı ve kocaman bir gülümseyişle:
“Madem bir gazeteci oluyorsun” dedi, çalışmalarıma atıfta bulunarak “Zor bir rapor istiyorum senden. Eski görücülerin dünyasına girmeni ve kendi hikayelerini anlatmaları için onları ikna etmeni istiyorum!”
Onun bu isteği benim için sürpriz oldu, ne düşüneceğimi bilemedim. Hatta bunun bir şaka olduğuna inanıyordum. Sesi çok ciddi geliyordu ama yine de bakışlarında bir haylazlık vardı.
Görev hakkında daha fazla bilgi vermesini istedim, ama bu konuda konuşmak için ne zamanın, ne de yerin doğru olmadığını söyleyerek beni merak içinde bıraktı.
Başka bir sefer Alameda Central’da bir bankta oturuyorduk. Bana işaret ettiği görev konusuna odaklanma şansı yakaladım ve beni şöyle yanıtladı:
“Eski görücülerin dünyasına gitmeni ve onlara benim hazırlayacağım soruları sormanı istiyorum. Ancak çok dikkatli olmalısın” diyerek devam etti;
“Çünkü onlar, daimi savaş halinde olan bir avuç sapkın kara büyücü ve onlar seni öldürmeye çalışacaklar. Yaşamak için onlara ilgilendikleri bir şey sunmak zorundasın. Başarı onların seni dinlemelerinde yatıyor. Bu senin tek parça halinde çıkman için tek şansın.”
“Ben onlara ne sunabilirim?” diye sordum, korkumu gizlemeye çalışarak.
“Onlar sadece geliştirilmiş egoyla ilgililer. Onlar kişisel önemlilikle dolular ve tüm büyücülük çalışmaları bu sona yöneliktir. Onlar, her ne pahasına olursa olsun doyumsuz egolarını sürdürebilmek için en elverişli enerji türünü aramayı gerektiren dünyalara girmek için seçilmişlerdir. Onların ilgisini çekmek için böyle akıl ermez seviyelerde önemliliği büyüten bir şey sunmak zorundasın. Bu onların seçebilecekleri, egolarını beslemeye garantili bir put biçiminde olabilir.Onları, senin enerjini almaktansa gitmene izin vermekle daha çok kazanacaklarına ikna etmek zorundasın. Bu yüzden onlara, kendilerinin ve erk öykülerinin merkezde rol aldığı bir hikaye sözü ver. Bunu başarabilirsen, onların seninle bir anlaşmaya varması mümkün olur.”
“Peki neden bir put?” diye sordum. “Başka bir yolu var mı?”
“Evet” dedi. “Kendinin yakalanmış olmasına izin vermek! Bu büyücüler bazı marazi yönlerini geliştirmişlerdir; ritüeller için sevme, dikkati sabitleme, bağlılık ve kendine acıma gibi. Onların mistik olduğunu düşünebileceğin karakteristik bir eğilimleri var, fakat bu sadece kendi bütünlüklerini geri yüklemek için umutsuz bir çabadır. Onları senin lehine düşürmenin tek yolu, onların taptıklarından bile daha fazlasını marazi yapılarının önlerine yerleştirmektir. Daha sonra, enerjinin her bir anlık fedakarlığı, onlar için gelecekteki olasılıklarının orantısız geliştirilmesi anlamına gelecektir. Ritüel ve dinsellik onların sapkınlıklarına, gölgede kalmış emellerine sırasıyla ulaşmaları için gereken enerji miktarını üretmek için tek yoldur.”
Sözleri beni sarstı. Aniden, derin bir saldırı duygusuna kapıldım; ama aynı zamanda merakım uyanmıştı. O günlerde, benim bağlılığım üç farklı yönde gidip geliyordu; akrabalarımdan miras Hıristiyan geleneği, okuldan edindiğim bilimsel yaklaşım -ki hatırı sayılır bir ağırlık taşıyordu ve ilgimi güçlüce çekmeye başlayan Doğuya ait fikirler.
Ona şakayla görevi tamamlamam için bir zaman makinem olmadığını söyledim. Eski görücüleri ziyaret etmem için zamanda yolculuk etmem gerekmediğini, onların bugün de var olduklarını sabırlıca yanıtladı. Belirsiz ifademe dikkat çekerek açıkladı:
“Onları yeni ya da eski olarak adlandırmak görücülerin arasındaki kategorileri ayırt etmek için bir yoldur. Don Juan yeni görücüleri, özgürlük için mücadele etmeye adanmış olanlar olarak kabul ediyordu. Yeni görücüler, geleneğin tüm karmaşıklığını bir kenara bıraktı ve direkt kaynağa gittiler. Ancak hala eski yolları takip eden bir dolu büyücü var. Onlardan pek çok öğrenebilirsin. Sadece büyücülerin dünyasında hiçbir şeyin bedava olmadığını unutma. Erk hikayeleri istiyorsan, onlar için git! Beni, sanki sokak beni çağırıyormuş gibi nazikçe dürttü. Sonra hafifçe omuzlarıma vurarak “Sadece her şeyi riske etmeyi hazır olanlar evrenin gizlediği gizemleri açığa çıkartmakta başarılı olabilir.”
Çok endişeli bir durumda bırakılmıştım; beni, belki bazı kötü büyücülerle ürkütücü bir yolculuğa göndereceği izlenimi altındaydım; fakat uzun yıllar tekrar bu konuya dokunmadan geçti. Aslında ben neredeyse bu konuyu unutmuştum, daha sonra özetleme oturumlarımın birinde Carlos’un bana bir yönü işaret ettiğini fark edene kadar. Bana niyeti sunduğu, kusursuz bir andı.
kartal a yükselmeye adanmış gönüller burda mı?
Kartala er gec hepimiz erecegiz. Gonullu olalim veya olmayalim...
%90 yem olarak :)
Kitabın ingilizcesi pdf veya e book olarak elinizde varsa buraya ekleyebilir misiniz?
Kitabın ingilizce pdf si elimde var. Bu siteye nasıl ekleyebilirim?Benim ingilizcem yok, çeviri paylaşırsanız sevinirim...
rs, linki buraya koyar mısın?
http://www.4shared.com/office/Kz2dfOuRce/Secret_of_the_Plumed_Serpent__.htm
peyote nin yukarıda çevirdiği metnin bir kaç paragrafını bir tanıdığıma çevittirdim. çok benzer bir çeviri oldu. üyelerden belli bölümleri çeviren yada çevirecek olanlar varsa, imece usulü bu çeviriyi yapabiliriz.
"not found" yazıyor.
Telekom tarafından engellenmiş bir site olduğundan. Tunel hizmeti veren siteler üzerinden ancak açılıyor :(
İsteyen arkadaşların mail adreslerine gönderebilirim.
Bana gönderebilir misin?
hyau@mynet.com
İşsizken başlamıştım çevirmeye. Zaman ayırmak gerek. Belki bakarım yine. Başka çevirenler de olursa süper olur. :)
NİYETİ ÇAĞIRMAK (Beckoning Intent)
Bir konuşmamızda, Carlos ve ben niyet konusunu gündeme getirdik. Ondan izin isteyerek gerçekten ne olduğunu sordum.
Cevapladı: “Bu konu hakkında konuşmanın pek de mümkün olmadığını ve bunu istemediğimden değil de ancak hiçbir sözel ifadenin bunu açıklamada başarılı olamayacağından dolayı. Bu dondurma yemeğe benzer: deneyim olmadan anlamanın başka hiçbir yolu yoktur.”
Israr ederek. “Belki bana anlatabilirsiniz, niyeti çağırma yöntemini.”
“Pratik yapmanın uygulayıcılar için bir çok yolu vardır. Her bir şey benzersiz bir şekilde birbirleriyle bağlantılıdır ki, büyücüler bunu kanıtladılar, evet, gerçekten niyeti çağırmanın yolları var.”
“Niyeti nasıl çağırıyorlar?”
“Kusursuz olarak, ancak buda çok fazla şey ifade etmiyor değil mi?”
Bana baktı, alaycı bir gülümsemeyle sanki ben zaten orada bulundum der gibi.
“Büyücüler bunu tamamen önyargısızca ve cömertlik için kullanırlar: Bu kendini niyete müsait yapmanın bir yoludur.
“Diğer bir yolda ruhla bağlantı kurabilmek için gözleri hareket ettirmek.
“Gözlerini nasıl hareket ettiriyorlar?”
“Don Juan bana birkaç egzersiz öğretmişti, ben de bunlardan yazılarımda bahsetmiştim. Fark etmedin mi?”
Ne demek istediğini anlamamıştım, bana bir örnek vermesini istedim.
“Kitaplarımda, örneğin, bir başka gerçeklik için gözleri şaşı bakar gibi yapmak, içsel sessizlik için yarı kapalı bakmak gibi yöntemler var.”
“Bir kere bütün egzersizlerde ustalaştığında, savaşçının gözleri eşsiz bir parıltı kazanır, bu algıyı tarif etmek zor ve bizzat deneyimle meye ihtiyaç var. Bu algıyla birlikte bir niyet çağrısı başlar.