Bazı insanların doğuştan tinle olan bağlantı hatları temizdir. Aslında onlara "tonal"i düzgün insanlar da denebilir. CC terminolojisini bir kenara bırakacak olursak "kedi gibi dört ayağının üstüne düşer" deyimi de buna uygun olabilir.
Şimdi böyle olduğunu düşündüğüm etrafımdaki insanları şöyle bir gözden geçirdiğimde bu insanların genelde yüksek bir egoya sahip olmadıklarını fark ediyorum. Neyse, doğal yollarla gelen niyeti kullanma yetisi dışında hepimiz zaman zaman niyetimizi kullanma çalışmaları yaptık. Kimi zaman başarılı olduk kimi zaman da başarılı olduğumuza pişman bile olduk :)
Aslında bütün bunları şunun için yazıyorum, niyeti kullanmayı öğrenmek önemli belki ama bundan daha önemli bir şey olduğunu hatırlatmak istedim.
O da niyeti hangi amaçla kullanmak gerektiğini öğrenmek. Gerçekten yürek taşıyan yolda mıyız? Nihai bir amacımız var mı?
Aslında sır son kitabın 202. sayfasında yatıyor, amacın ifşası orda yani insanlığından sıkılmış bir adamın şeytan olmaya karar vermesi ve bunun için çabalaması gibi bir durum ,çok çok uzun yaşamlar ama ebedi değil farkında olma amacıyla yapılan zahmetli çalışmaların son noktasında varılmayı umulan yer. fiziksel bedenin yok olduğu ölümle bütünselliğin sağlandığı ve artık insan olmayı terkederek inorganik yaşam formuna dönüşen sınırsız hareket kabiliyetine ulaşmış bir farkındalık parıltısı.don juan böyle diyor en azından, yani ne sana ne bana nede burdaki tüm o kendini,nagual savaşçı görücü buyucu sanan arkadaslara göre olmayan bir şey, bize göre değil çünkü gerçekmi değilmi doğrulayamıyoruz,bize göre değil çünkü don juan gibi bir öğretmenimiz yok bize göre değil kitaba göre tin bizi seçmedi.yani bile bile saçmalıyoruz işte bu sözüde çok seviyorum kontrollü deliliğin değişik bi ifadesi, güzel sözler öğrendik bu cc kitapları sayesinde ,tabi sen bana katılmayabilir hayır ben bir çömezim büyücü olucam görücem banane ben nagualım bee de diyebilirsin,zerre kadar umrunda olmayacaksın kimsenin sende bende zaten,gerçi umursanılmak istenilen kimki demi