Uyumakta zorlandım. Önce keyfimden, sonra kuruntulardan bir sağa, bir sola döndüm. Bu hal de bir süre sonra son buldu.
Kendime kuruntulu halden, huzurlu hale geçebileceğimi, her şeyin bileşim noktasından ibaret olduğunu anımsattım. Hemen işe yaradı. Ama kuruntulu nokta, çığlık çığlığa diğerini bastırmaya çalıştı yine de.
Sonra bir süre penceremden gökyüzünü ve inanılmaz hızla akan bulutları izledim.
Hiçbir şey aynı kalmıyor, ne doğa, ne de insan. Farkında ya da değiliz, ama hep bir akış halindeyiz.
Uykuya daldım. Bir an kendimi yatağımın dışında bana bakarken buldum. Nedense bir korku içindeydim. Sonra yatağıma nasıl gidebileceğimi düşünürken, sanki kayarak çekildim yatağa, bu kez bu perspektiften baktım odaya. Bedenime dönünce rüyadan uyandım. Şu saate kadar bu rüyayı unutmuştum. Aklıma geliverdi.
Çok ilginç ben de bugün çok garip bi rüya gördüm.
Rüyamda Z ile top oynuyoruz bi yol kenarında. Top yola kaçıyor, ben Z ye dikkat etmesini söyleyip kolundan çekiyorum, o sırada yukarıdan bi araba gelip Z nin çok az farkla yanından geçiyor. İşin tuhafı arabayı süren de benim. Algım bi sürene bi diğer bana kayıyor.
Sonra kendimi garip bi şehirde büyük apartmanların üstünde koşarken ve koşan beni seyrederken buluyorum. Hem koştuğumu hissediyor hem de uzaktan apartmanların üstünden sıçrayışımı, birinden diğerine atlayışımı seyrediyorum. Koşan ben, uygun bi yükseklik ve gökdelen bulduğunda tamamen enerji bedeni olacakmış. Artık herşey için hazırmış. Sadece kendini aşağıya bırakması yetecekmiş.
Tuhaftır iki rüyanın sırası hakkında iki farklı anım var. Bir anım, koşarken Z nin araba ile olan kazasının aklıma gelmesi, diğeri ise kesinlikle arabalı rüyayı daha sonra gördüğümle ilgili.
Geneli böyleydi rüyamın ama garip detaylar da vardı.