Gece gece nerden cikti demeyin sizi ilgilendirmez:D ama bende oyle bi sey varki boyle elimle agzimi yuzumu tutup sıkıyorum. Icimde ofke patlamalari yasiyorum. O kisiyi kafamda tekmeliyorum falan. Bi kelime ya..... bi laf yetiyo bana. Hadi bi soylesin onu! Ufacik bi mimik! Bi ifade edis tarzi! Onu bi an gordummu varya uff. Cildiriyorum cildiriyorum . Isin tuhafi bu gicik olma durumunu kafamdan atamiyorum ve gun icinde tekrarliyorum heee noldu falan kafamda konusuyorum. Ayarim komple bozuluyo. Guluyorum falan sonra. O kadar abarti gicik kapiyorumki bu halim baya bi eglendiriyo beni. Gıcıklıklardan gizli bi haz aldigimi itiraf etmeliyim o yuzden. Gecen bi video izledim louis c k nin..ondada benzerini gormek beni onore etti acikcasi. Ortama girince gozune birini kestirip ondan nefret etmek.. tabi o kadar abartmiyorum ben isi. Bi nokta var ama.. bi anlatabilsem.. ornek versem anliycanizda:D etik degil.. bazilari var dahada oteye tasimis isi. Kelimeyi duyar duymaz kosup dayak atiyolar. Bazi insanlar dunyaya adeta dayak atmaya gelmis gibiler. Neyseki ben nazik biriyim sadece bakislarim biraz degisir. Cogu zaman onu bile kontrol ederim kalp kirmam. Adamin bilncaltindan bile gizlerim duygularimi. Olaki yuzumde o ifadeyi gorur falan. Kaydeder bilincalti cnku. Bi sey yokms gibi davranirim ama ... Ama iste bu demek degilki o siskoyu kafamda tekmeleyemiycem . Agzini burnunu parcalamiycam ..
Dj diyoduki siradan bi insani ufacik bi sey bile delirtebilir. Valla hic coolluk yapamicam mis gibide gıcık kapiyorum ve bundan cok hoslaniyorum. Dalga geciyorum ve cok hosuma gidiyo. Cogunuzda benim gibi pisliklersiniz biliyorum. Ne yazikki bu durum bi kisminizinda gıcık kapilan olma gercegini degistirmiyo hahah. Ama hele benle dalga gecsinler. Benim yaptigimin aynini bana yapmaya kalkissinlar.. hiiii. Nefreti olurum onun nefreti. Hayattan tiksindiririm onu . Neyse cok pis gerildim yeter bu kadar:D
Ever oluyo bende de, zihnimin dırdırı kesilmiyo bazen. Susturmak için zorlanıyorum. Ama senin ki gibi birine gıcık kapma değil. Sürekli olayları tekrar etme gibi yüzeye çıkıyor. Hepsinin altından da kişisel önemim çıkıyor. Gerçekten kişisel önem çok kurnaz, sanki normal birşeymiş gibi gösterebiliyor bunları. İşimiz çok zor.
Ben buna hınç veya nefret dolu öfke. diyorum. Eskiden çok yaşadığım bir durumdu. Şimdi göğsümde ve başımda bir sarsılma ve çakma gibi oluyor ama etkilemiyor, hatta güldürüyor. Olaylar, kişiler karşısında yetersiz kalma, ek olarak yaşanan olaylara ve ilgili kişilere gereğinden fazla önem verme, en temelinde de korku olduğunu düşünüyorum. Tabi en temelinde kendine önemseme, kendini ve başkalarını yargılama var. Bu öfkeyle nasıl başedilir? Bence bu durumu fazla odağa koymamak ve zihni başka konulara, kişilere, olaylara yönlendirmek gerek. Öfke uğraşılması zor bir konu. Çoğunlukla korkudan ve beklentilerden gelen yetersizliklerimize dayanıyor. Ben bugün işyerinde birine gıcık oldum. Kendime bu kişinin ve olan şeyin önemi ne diye sordum, işe yaradı, hemen rahatladım. Gerçekten içimizdeki bir nefret odağı birşeye takılıyor, ve bizi sürüklüyor. O nefenle öfkemizde hınç veya nefret izleri gördüğümüz zaman ne kadar haklı olursak olalım bu öfkeyi bir kenara bırakabilmeliyiz diyorum.