Donjuan ın öğretme düzeni sağ ve sol yan farkındalığı olarak iki tür farkındalık olduğu düşüncesine dayanıyordu.Sağ günlük hayatın gerektirdiği olağan farkındalık ,sol ise insanın büyücü ve görücü olarak işlev görebilmesi için gereken farkındalık durumu olan,bilinmeyen yandı.Sağ yan öğretilerini olağan farkındalıkdurumundayken vermişti, C.C ye bir büyücü olduğunu söylemiş diğer büyücü genaro ile tanıştırmıştı.CC nin çömezliği inanılmaz bir edimle dağdan atlamasıyla sona ermişti.Sağyan öğretilerinin son sahnesi cc,pablito ve nestorun dağdan atlamasıydı.
Cc nin Don Juan’ın sol yanöğretileri sırasında neler yaşadığını hatırlaması yaklaşık on yılını alır.Donjuan,kendisinin, don Genaro’nun ve yoldaşlarının gerçekte Kim olduklarını ve ona ne yaptıklarını sol yan öğretilerinde açıklamıştır.Farkındalık,izsürme ve niyette ustalaşmayı öğretmişlerdi ve onlar büyücü değil görücüydüler,don juan nagualdı da.
Don Juan sağ yan öğretilerinde görmeyi,insanların algı alanlarını şeylerin yalnızca dış görünümünü değil,özünü de tayin edecek denli genişletme yetisi olarak açıklamıştı.Görücülerin insanı ışık saçan yumurtaya benzeyen erke alanı olarak gördüklerini,çoğunluğun erke alanlarının ikiye bölüme ayrıldığını,çok az erkek ve kadının ise bazen dört,bazen üç alanı vardı.Bunlar,sıradan insanlara oranla daha esnekolmalarından dolayı,görmeyi öğrenmelerinin ardından nagual olabilirlerdi.Nagual olmak ayrıca önder olmayı,öğretmen ve kılavuz olmayıda içeriyordu.
Bir nagual olarak,don Juan,nagual birliği olarak bilinen Cecilia,Delia,Carmela,Nelida,
Florinda,Zuleica ve Zoila adında daki 8 kadın görücüyle;3 erkek görücüden ,Vincente,Silvio Manuel ve Genaro ve 4 ulak ve haberciden,Emilito,John Tuma,Marta ve Teresadan oluşan görücüler gurubunun önderiydi.Ayrıca yeni nagual birliğiğindeki bir dizi çömez ve görücüyede öğretmenlik yapıyordu.Bu birlik Pablito,Nestor,Eligio ve Benigno adlarında 4 genç erkekten ve Soledad,la Gorda,Lidia,Josefina ve Rosa adlarında 5 kadından oluşuyordu.Cc nagual kadın Carol’la birlikte yeni nagual birliğinin önderiydi.
İleri farkındalık durumunda günlük yaşamdaki kadar doğal davranabilmek zihni benzersiz bir kuvvet ve durulukla herhangi bir şey üzerine yoğunlaştırmak mümkündü.Ancak ileri bilinçliliğin doğası onun normal anımsama süreci yoluyla kullanılmasına olanak vermiyordu.Cc nin nagual birliğiyle olan ilişkileri bu anımsama zorluğunun bir örneğiydi.Don Genaro dışındaki üyelerle ancak ileri bilinçlilik durumunda bir araya geliyor;bu nedenle de günlük yaşantısında onları anımsamıyordu.Arabasıyla önce don Genaronun evine gider don Juan’ın onlara katılmasıyla sağ yan öğretileri başlar ,sonra don Juan Cc nin farkındalık düzeyini değiştirir ve diğer onbeş görücünün yaşadığı yakındaki bir kasabaya giderlerdi.İleri bilinçliliğe her girişinde ,iki yanı arasındaki farka hayretettiğini söyler Cc.Her seferinde gözlerinin önündeki bir perdenin kalktığını,sanki daha önce yarı körmüşde o anda görebiliyormuş gibi hisseder.O anlarda onu saran özgürlük,benzersiz neşe eşsizdir.Bununla birlikte ,korkutucu bir hüzün ve özlem duygusuda özgürlük ve neşe duygusuna eşlik ettiğini söyler.Don Juan hüzün ve özlem olmadan bütünlük olmayacağını,çünkü bunlar olmadan sağduyu ve sevecenliğin de olamayacağını söylemişti.Sevecenlikten yoksun bilgelik ve sağduyusuz bilgi yararsızdır ,derdi.
Sol yan öğreti düzeni,don Juan ile bazı görücü izdeşlerinin, bilgilerinin üç yüzünü açıklamalarını gerektiriyordu;Farkındalıkta ustalaşma,İz sürmede ustalaşma ve Niyette ustalaşma.Bu çalışma ,don Juan ‘ın tüm öğreti derleminin farkındalıkta ustalaşma bölümüyle ilgili;bu derlemle,Cc yi boşluğa atlamak gibi bir eyleme hazırlamıştı.
İleri farkındalıktaki kişi ,Çevresi hakkında pek az bilinçli oluyor çünkü kişinin tüm konsantrasyonu o anki eylemin ayrıntılarında yoğunlaşıyor.Bu durumda doğal olarak ,bilinçlilikteki ustalaşmanın açıklamasıdır.Don Juan bu ustalaşmayı ,eski Toltec görücülerinin,çok eski geleneklerinin çağdaş bir uyarlaması olarak görüyordu.
Bu geleneğe bağlı olmasına karşın kendini yeni dönem görücülerden sayıyordu.Yeni dönem görücülerinin ana özelliğini şöyle tanımlıyordu; onların tamamıyla özgürlük savaşçısı olduklarını,Farkındalıkta,iz sürme ve niyette eriştikleri ustalıkla diğer insanlar gibi ölüme yakalanmayıp bu dünyadan ayrılıcakları anı ve ne şekilde gideceklerini kendilerinin seçtiğini söyler.O anda içten gelen bir ateşle çıra gibi yanıp tükeniyor ve sanki hiç varolmamışçasına dünyanın yüzünden siliniyor,özgürleşiyorlardı.