Keith Jarrettın yeni albümü Rioyu NPR kendi sitesinden şu sözlerle duyurdu; "Keith Jarrett Rioda yalnız ve başarısız olmaya hazır..." Bu ne demek sizce? Biz anladığımızı söyleyelim, siz de kendinizinki ekleyin; Büyük bir konser salonu, yüzlerce, belki de binlerce kişi sizi dinlemek için gelmiş. Solo konserlerinizin tarzı gereği önceden -neredeyse- hiç bir hazırlık yapmadan, eskilerin tabiriyle hüdâ-î nâbit yani varolduğunuz şekilde piyanonun başına geçiyorsunuz, kısa bir duygusal hazırlık mı desek ne desek artık, bir süre sonra aklınıza gelen ilk notalara basmaya başlıyorsunuz. Yaklaşık iki saat boyunca böylece çalmak durumundasınız ve salondaki herkes ve hatta taa buralardaki bizler dahi sizin çaldıklarınızdan olağanüstü şeyler bekliyoruz. İstiyoruz ki kalbimize ışık olsun, duygularımıza yön versin, müziğe olan hayranlığımız artsın, kafamızdaki sorulara cevaplar bulsun, Daha ne olsun.
Bizce Keith Jarrett her solo konserinde buna benzer şeyler yapmaya çalışıyor. Yani, böylesi konserlerin iki doğal duygusu başarı ve başarısızlıktır. Yanyana, ikiz gibi dururlar. Aralarındaki çizgi inceldikçe ruhunuzda çizgi kalınlaşır. Piyanodan çıkan her cümle bir öncekinin ve bir sonrakinin ardılı olmalı, kendi içinde ve toplamda anlamlar kümesi oluşturmalı, içinizdeki duyguları sıraya koymalı ve yeni sorular sorup, yeni cevaplar bulmaya hazır olmalıdır. Ne kadar zor bir iş ve ne kadar yorucu! Ama Keith Jarrett bunu tam kırk yıldır yapıyor. İşte, son albümü Rio`da bu sürecin son halkası ve hayranlığımız bir kez daha arttı. Başarılı ya da başarısız olduğu için değil, her seferinde bu meydan okumadan çekinmediği için...