Konu: 15. Sorguçlu Yılan
Kuralın belirttiği amaçların hepsini birer birer yerine getiren don Juan ve savaşçı topluluğu, en son görevleri olan gündelik yaşam dünyasını terk etme görevini yerine getirmeye hazırdılar. La Gorda, öbür çömezler ve benden beklenen de, buna tanıklık etmekti. Çözüm bekleyen bir tek sorun kalmıştı yalnızca: Çömezler ne olacaktı? Don Juan, normal olarak onların da kendi grubuyla bütünleşerek kendisiyle birlikte bu dünyadan ayrılmaları gerektiğini söylüyordu; ancak, çömezler buna hazır değildiler.Köprüyü geçme girişimimiz sırasında gösterdikleri tepkiler, çömezlerin zayıf noktalarının neler olduğunu bize göstermişti.
Don Juan, velinimetinin kendisi için bir savaşçı topluluğunu bir araya getirmeden önce yıllarca beklemeyi seçmiş olmasının, bilgece bir karar olduğunu ve olumlu sonuçlar doğurduğunu hissediyordu; öte yandan, don Juan’ın beni Nagual kadın ve kendi grubumla bir araya getirmekte aceleci davranması, bizler için çok zararlı olmuştu.
Don Juan’ın bu düşüncelerini bir pişmanlık ifadesi olarak dile getirmediğini anlıyordum; bu daha çok, savaşçının kendi seçimini yapmakta ve bunu kabullenmede özgür olduğunun göstergesiydi. Ayrıca, kendi velinimetinin izinden gitmeyi uzun uzun düşündüğünü, eğer bu örneği seçmiş olsaydı, çok kısa bir süre içinde benim kendisi gibi bir Nagual olmadığımın ayırdına varmış olacağını ve bu noktadan sonra, benim dışımda hiç kimsenin topluluğa dahil edilemeyeceğini belirtiyordu. Her durumda, Lydia, Rosa, Benigno, Nestor ve Pablito’nun yığınla yetersizlikleri vardı; la Gorda ve Josefina’nın kendi kendilerini kusursuzlaştırabilmeleri için zaman gerekiyordu; sağlam durumda olanlar yalnızca Soledad’la Eligio’ydu, zira onlar belki de, kendi grubundaki savaşçılardan bile daha becerikli ve ustaydılar. Don Juan, içinde bulundukları koşulları, olumlu ya da olumsuz, olduğu gibi kabullenerek ve herhangi bir pişmanlık ya da üzüntü duymadan, kendi kendilerinin sırtlarını pışpışlamadan kendi ilençlerini ya da inayetlerini reddetmenin bu dokuz kişinin kendi seçimlerine kaldığını belirtiyordu.
Don Juan, büsbütün de çuvallamadığımızı belirtti— onun savaşçılarının arasında oynamış olduğumuz rol küçük de olsa, benim dışımda topluluğumdaki tüm bireylere uyduğuna göre, gerçek anlamda bir başarıyla sonuçlanmıştı. Onunla bu konuda tamamen hemfikirdim. Her şeyden önce, Nagual kadın, kuralın öngördüğü tüm niteliklere sahipti. Sağduyuluydu ve kontrollüydü; hem mücadeleciydi hem son derece rahattı. Görünürde herhangi bir ön hazırlık yapmadan, ondan iki kat daha yaşlı da olsalar, don Juan’ın topluluğundaki tüm yetenekli savaşçılarla rahatlıkla iletişim kurabiliyor, onları yönetebiliyordu.Topluluktaki erkek ve kadın savaşçıların hepsi, onun kendi tanıdıkları Nagual kadına çok benzediğini düşünüyorlardı. Tüm kadın savaşçılarla tek tek ilgileniyordu, sonuçta don Juan’ın benim topluluğum için bulduğu beş kadınla da kusursuz bir biçimde ilgilendi, zira onlar da kendilerinden daha yaşlı savaşçı kadınların benzerleriydiler. Lydia Hermelinda gibiydi, Josefina Zuleica gibiydi,Rosa ve la Gorda, Nelinda gibiydiler ve Soledad da Delia gibiydi.
Adamlar da don Juan’ın savaşçılarının birer benzeriydiler; Nestor Vicente’nin, Pablito Genaro’nun, Benigno Silvio Manuel'in, Eligio ise, Juan Tuma’nın kopyasıydı.Kural gerçekten, bu insanları türdeş bir bütün olarak bir kalıba döken, hepsinin üzerinde bir gücün sesi gibiydi. Onların öteki bilince ulaşan yolu bulacak bir liderden yoksun, umarsız bir durumda kendi başlarına kalmaları, gerçekten kaderin bir cilvesiydi.
Don Juan, topluluğumdaki tüm savaşçıların öteki bilince kendi çabalarıyla gireceklerini, bu işi başarabilme olasılıklarının ne olduğunu bilmediğini, zira bu olasılığın kendilerine bağlı olduğunu belirtti. Hepsine kusursuz bir biçimde yardım etmişti; bu nedenle tini tüm endişelerden ve sorunlardan arınmıştı ve zihninde onlarla ilgili herhangi bir kuşku yoktu. Yapması gereken tek şey, bizlere kişinin kendi bütünlüğü içinde paralel çizgileri aşmasının ne anlama geldiğini gerçekçi bir biçimde göstermekti.
Don Juan, benim en fazla çömezlerden birine yardımcı olabileceğimi söyleyerek, becerikli olduğu ve onu daha önceden tanıdığım için la Gorda’yı seçti. Diğerleri için harcayacak enerjim yoktu zira yerine getirilmesi gereken başka görevlerim, beni bekleyen başka işler bulunuyordu. Don Juan bana kendi savaşçılarının hepsinin bu görevi bildiklerini, ancak bunu bana açmadıklarını, zira önce benim onlara bu görev için yaraşıklı biri olduğumu kanıtlamam gerektiğini söyledi. Kendi yollarının sonuna varmış olmaları ve benim verilen yönergelere büyük bir bağlılık içinde uymam, bu görevin ancak bir bölümünün açıklanmasını zorunlu kılıyordu.
Don Juan ayrılma zamanının geldiğini normal bilinç düzleminde bulunduğum bir anda haber verdi. O an durumun ciddiyetini anlayamamıştım. Don Juan son ana kadar bana yaşadığım iki farklı bilinç düzlemini birleştirmem gerektiğini anlatmaya çalıştı. Bu birleştirmeyi gerçekleştirebilecek yeteneğe sahip olsaydım her şey son derece basit olacaktı. Ne var ki bu yetenekten yoksundum ve bu nedenle de yaptığı açıklamalar beni ancak ussal düzlemde etkileyebildi. Don Juan, olayı daha kapsamlı terimlerle değerlendirebilmem için beni farklı bir bilinç düzlemine aktardı.